| |
Ανεμος φυσα στα μαλλια σου
Ειναι δυσκολο να'μαι μακρια σου
Σε αγγιζω με μορφη του αγερα
Μελωδια στη δικη σου φλογερα
Τ'αστερια κοιτας διχως τονο
Στη φλογερα φυσας ενα πονο
Η ανασα σου αερας κι ο αερας ζωη
Απο μεσα σου βγαινω γιατι 'σαι πηγη
Μπορει τωρα τ'αστερια να βλεπεις
Και τον ηλιο μακρια σου να εχεις
Γιατι η υποσχεση που χαμε δωσει
Εσπασε βραδυ αργα με μια δοση
Μα δεν ηταν αυτο που ζητουσα
Την ζωη μου μακρια σου να ζουσα
Γι 'αυτο βγαινω αργα και πεταω
Και τις νυχτες στους λοφους μαζι σου φυσαω..
[B][align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
