| |
Σε καλημερίζω
πριν ακόμα τα βλέφαρα μου ανοίξω
Σε καλημερίζω ξημερώματα
σαν αφουγκράζομαι νωρίς τον κελαηδισμό των σπουργιτιών
στο ολάνθιστο μπαλκόνι, στη γέρικη ελιά
-πόσα θα ‘χει τούτη συναπαντήσει αιώνες τώρα
οδοιπόρος στους αγώνες των στρατηλάτων και
των πετούμενων ονείρων; -
Σε χαιρετώ ολημερίς
κι’ εύχομαι ανθόσπαρτα μονοπάτια οι μέρες
κι’ οι νύχτες σου φωτισμένοι να ΄ναι δρόμοι
Και σαν ο Δίας κι’ η Αφροδίτη
γαργαλίζουν το μισόφωτο φεγγάρι
σε καληνυχτίζω
μ’ αγάπη περισσή, πλημμυρισμένη ροδανθούς
κατακλυσμένη η σκέψη μου στο είναι Σου.
***
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
