Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131446 Τραγούδια, 269603 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα λόγια του δρόμου
 
«Να έχεις πάντα κάτι για το δρόμο όταν φεύγεις..»
τρέκλιζε η φωνή σου σιγηρά στα πέλαγα...
Το σύμφωνο το τελευταίο της
δυο σπιθαμές του πόνου τρεχαντήρι.
Κι έσβηνα μαζί με τα γερμένα πλατανόφυλλα
και με τον ήχο της αλήθειας να μου τρώει
ό,τι πολύ αγάπησα και το ονομάτισα στο χρόνο «ξένο».
Θυμήθηκα τη συμβουλή σου.
Ξετρύπωσα απ’τις τσέπες μου
δώδεκα κύβους πεταμένης αγάπης
που τα’χε κρύψει η πένα σου σε κίτρινο χαρτί.
Δεν είναι δύσκολο να σ’αρνηθώ κάθε που λείπεις...
Πέφτει το χέρι μου από το βέβαιο γρανάζι του
εκλείποντας τη δύναμη του όλη σε μια απουσία.
Μοσχοβολούν λιβάνι οι στιγμές
πεθαμένες όντας στη θύμησή μου
μα εγώ αρνιέμαι
Ακόμα αρνιέμαι να αφεθώ
και κουβεντιάζω κάθε απόβραδο τους ίσκιους
με το ανυπόφορο πλατάγισμα της λύπης.
Ποιος να μ’ακούσει που βουβά ανοιγοκλείνω
όχι τα χείλη μα τα βλέφαρα;
Δική μου η μάχη. Χτίζω το φόβο μου με στέρεο υλικό
και τον γκρεμίζω απ’αρχής με ένα δάκρυ.
Θυμάμαι ακόμα τη φωνή σου να τρεκλίζει.
Θυμάμαι ακόμα την αλμύρα της να πίνω, να σωθώ.
Θα’ρθει και πάλι η νύχτα.
Το σκοτάδι της θα κρύψω μες στη φούχτα μου
μ’ένα χαμόγελο ανθισμένων γιασεμιών.
Το φως ..το βρήκα...
Φεύγω, εντάξει.
Μα ο δρόμος;
Δεν έχω ακόμα αποφασίσει αν στην πίσσα οφείλω το υλικό μου.
Ποιο δρόμο να πάρω, δε μου’πες.
Κι εγώ σε κάλεσα Νηρίηδα ξανά
να’ρθεις και να μου κλέψεις τα πηγάδια.
Έτσι χορταίνει η παραίσθηση σου μόνο.
Κι ο δρόμος; Ξέχνα το δρόμο. Εδώ θα μείνω.
Είμαι από χώμα.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 31
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
yiannistellidis
08-06-2009 @ 06:41
Θυμάμαι ακόμα τη φωνή σου να τρεκλίζει.
Θυμάμαι ακόμα την αλμύρα της να πίνω, να σωθώ.
Θα’ρθει και πάλι η νύχτα.
Το σκοτάδι της θα κρύψω μες στη φούχτα μου
μ’ένα χαμόγελο ανθισμένων γιασεμιών.


wraio athanasia!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
akolouthos
08-06-2009 @ 06:51
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Aθανασια..........
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
08-06-2009 @ 07:41
ΥΠΕΡΟΧΗ!!!! οπως πάντα!! ::hug.::
frozenangel
08-06-2009 @ 07:47
Κοριτσι εισαι το κατι αλλο..

Ειναι απιστευτη..η εκφραση σου , η γραφη σου

Καθε φορα που σε διαβαζω..μενω μαλακας !

Εισαι ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ! Οπως και τα ονοματα σου..και τα δυο !

Σε θαυμαζω ! Να σαι καλα.. να μας γεμιζεις τα πηγαδια..

ΑΣΤΕΡΙ ! ! !
::3514.::::1255.::
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
niotis@yahoo.gr
08-06-2009 @ 08:16
Μοσχοβολούν λιβάνι οι στιγμές
πεθαμένες όντας στη θύμησή μου
αθανατες γραφες ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
eythis
08-06-2009 @ 08:17
Εξαιρετικο , τελειο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
ΜΙΤΣΕΦ
08-06-2009 @ 08:25
εισαι εξαιρετικη Αθανασια........εχεις την ποιηση στο αιμα σου....
petrwnas
08-06-2009 @ 08:50

Θυμάμαι ακόμα τη φωνή σου να τρεκλίζει.
Θυμάμαι ακόμα την αλμύρα της να πίνω, να σωθώ.
Θα’ρθει και πάλι η νύχτα.
Το σκοτάδι της θα κρύψω μες στη φούχτα μου
μ’ένα χαμόγελο ανθισμένων γιασεμιών.
Γειτονακι καλησπερα εισαι καταπληκτικη!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: κορουδα μου!!!!
Ιχνηλάτης
08-06-2009 @ 09:05
Μου ήρθε στον νου αυτό το ξεχασμένο τραγούδι,
διαβάζοντας το κείμενό σου!!
http://www.youtube.com/watch?v=OvVl4rXZAYs
Πολύ μου άρεσε το σημερινό σου και μου έφερε στον νού άλλα!!!
Nikos Krideras
08-06-2009 @ 10:11
Αθανασία μου έγώ ποιηση δέν διάβασα ποτέ κανέναν καζανόβα διάβαζα μικρός τά βράδια όταν ήθελα νά ξεχάσω καμιά γκόμενα τώρα εδώ μέ σένα καί κανά δυό τρείς ακόμα ψέματα δεν λέω σάς διαβάζω ! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
08-06-2009 @ 10:21
προσκυνω το μεγαλειο της γραφης σου....
το μεγαλειο της ψυχης σου...
::theos.:: ::theos.:: ::kiss.::
La Petite
08-06-2009 @ 11:07
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Πάει στα αγαπημένα μου...
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
08-06-2009 @ 11:09
Ενα απο τα πιο ομορφα σου δημιουργηματα... ::theos.:: ... αξιζεις συγχαρητηρια... ::up.:: ...απιστευτη εισαι Αθανασια! ΜΠΡΑΒΟ!!! ::hug.::
swordfish
08-06-2009 @ 12:45
Ωραίο!!!! ::yes.:: ::up.:: ::kiss.::
Ηypocrisy
08-06-2009 @ 13:47
Κι εισαι παντου .....
Ομορφια .. ::yes.::
katerina2
08-06-2009 @ 13:51
ο,τι κ να σου πω... οι στίχοι σου τα λένε όλα... οι λέξεις σου βυθίζονται .... ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
08-06-2009 @ 14:03
Ξετρύπωσα απ’τις τσέπες μου
δώδεκα κύβους πεταμένης αγάπης
που τα’χε κρύψει η πένα σου σε κίτρινο χαρτί. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
rock sugar
08-06-2009 @ 14:11
Φαντάζομαι να σε βλέπω από μια άκρη,
να εμπνέεσαι τούτη την ομορφιά...
Εϊναι από μόνο του αυτό μια εμπειρία!
::hug.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
08-06-2009 @ 14:46
Αθανασια?Εσυ εισαι??? Δε σε γνωρισα.
Τα λογια του δρομου δε μοιαζουν με κατι δικο σου εως τωρα νομιζω,το μονο που σε θυμιζει ειναι η ποιηση που παντα
ξεχειλιζει απο μια δημιουργια σου.
Αυτο δεν ηταν εκπληξη,σοκ ηταν,εχω πει,δωσε μου δρομο και........
Καταπληκτικο!!!
Ρουμπινη
08-06-2009 @ 15:01
Μου αρεσει παρα πολυ...μου θυμιζει απο μονογραμμα του Ελυτη...το ζηλεψα!!!
Celestia
08-06-2009 @ 16:03
Τωρα εγω τι να πω οταν σε υμνησαν οι προλαλησαντες;
Μονο ενα θα πω.... με μαγευεις!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
idroxoos
08-06-2009 @ 16:19
Έτσι χορταίνει η παραίσθηση σου μόνο.
Κι ο δρόμος; Ξέχνα το δρόμο. Εδώ θα μείνω.
Είμαι από χώμα.

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
tarifula
08-06-2009 @ 18:29
Ποιος να μ’ακούσει που βουβά ανοιγοκλείνω
όχι τα χείλη μα τα βλέφαρα;
Δική μου η μάχη. Χτίζω το φόβο μου με στέρεο υλικό
και τον γκρεμίζω απ’αρχής με ένα δάκρυ.
ομορφια.....
poetryf
09-06-2009 @ 01:35
24 ζεστές καλημέρες μαζί με μια ::hug.::

Σας ευχαριστώ!
artista_k
09-06-2009 @ 07:22
Δεν υποφέρεσαι και ξέρεις γιατί; Γιατί περιγράφεις στιγμές και συναισθήματα που όλοι λίγο πολύ έχουν ζήσει και όλους λίγο πολύ έχουν αγγίξει, Αθανασία! ::love.:: ::love.:: ::hug.::
nea xrysi
09-06-2009 @ 10:54
Ξετρύπωσα απ’τις τσέπες μου
δώδεκα κύβους πεταμένης αγάπης
που τα’χε κρύψει η πένα σου σε κίτρινο χαρτί.
Δεν είναι δύσκολο να σ’αρνηθώ κάθε που λείπεις...

Εξαίσια μαγικό!!! ::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
Christa E.
09-06-2009 @ 15:06
Μοσχοβολούν λιβάνι οι στιγμές
πεθαμένες όντας στη θύμησή μου
μα εγώ αρνιέμαι
Ακόμα αρνιέμαι να αφεθώ
και κουβεντιάζω κάθε απόβραδο τους ίσκιους
με το ανυπόφορο πλατάγισμα της λύπης.
Είσαι κορυφή Αθανασία μου!!!!!!!!!! Ένα μεγαααααλο Μπράβο!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Ελένη Σ.
10-06-2009 @ 02:36
Ξεχωρίζεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mικρουλι
10-06-2009 @ 08:01
Υπέροχο!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
Αριάδνη20/08
10-06-2009 @ 14:18
μα εγώ αρνιέμαι
Ακόμα αρνιέμαι να αφεθώ

Μου έλειψες....
φλοισβος
02-09-2010 @ 09:09
Υποκλίνομαι..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο