| |
μενω στου καυκασου καταραμενος να βλεπω
τα ορνεα τα σπλαχνα μου τραβανε
μα ακομα δεν μετανιωσα για οτι εχω κανει
φωτια ειναι η ανασα μου η ματια μου σπιθες
θειο δωρο σαν εδωσα φωτια σαν εχω κλεψει
σαν το ληστη αλυσιδες με εχουν ζωσει
μα αληθεια δεν μετανιωσα για τιποτα ορθα σαν εχω πραξει
βροχες κτυπανε καυκασο βροχες χτυπανε ισκιους
μα οσοι αντρειωθηκαμε για μια φωτια
φωνη δεν δινουμε σε δουλους
ουτε του δια φοβερες λυγιζουνε
ουτε των αδερφων ο πονος
αν εδωσα φωτια στον ανθρωπο
δειλος να το αρνηθω δεν ειμαι
μα βλεπω τον ανθρωπο να αλλαζει
οσο φοβαμαι το κακο τις φλογας
στις καρδιες τους τοσο ελπιζω στο σωστο
φωτια να τιθασευσουν
αυτοι που κυνηγησανε να σβησουνε τις σπιθες
αυτοι που απο αδερφο μας διωξανε
βραβεια μας οι αλυσιδες
προφητειες να φοβουνται οτι η φωτια θυμαται
αυτους που τη φοβουνται
τρεμω ομως ανθρωποι
το δωρο μην καταχραστειτε
και απο καλο σε σας θανατο εχω δωσει
απο καλο που επιθυμησα καταστροφη σας εχω φτιαξει
χρονια πολλα περασανε
χρονια εχουν φυγει
τιμωρια τραγικη ω προμηθεα
το μελλον της φωτιας να δεις
η σπιθα τον ανθρωπο εχει καψει
και απο καλο δωρο που εκανες
σκοταδι η σπιθα στη καρδια του εχει ταξει
μεσα απο τον ολυμπο τα γελια του δια
θαρρω μεγαλυτερο μαρτυριο για σε των ανθρωπων οι πραξεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
