Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Aλισβερίσι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130601 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Aλισβερίσι
 
Μοναχοί απεσταλμένοι χωρικοί
πεζοπόροι που γυρίζαν’ εποχή
δεν τα ξόφλαγα τα χρόνια και μου γύρευαν
τα σωστά χώρια απ’ τα λάθη που αλήτευαν.

Μα εσύ ήσουν απ’ έξω και δεν έβλεπες
κι απ’ τα βάθη της καρδιάς μου κάτι έκλεβες
μα δε ζήταγες στολίδια δεν ντυνόσουνα
κι απ’ τη δύναμη του πόνου ανδρωνόσουνα.

Τώρα αρχίζω αλισβερίσι με τ’ αδύνατα
παίρνω δίνω και κοιμάμαι μες τα κύματα
κι απ’ το δρόμο της καρδιάς μου φυγαδεύτηκα
μες τους γνώριμούς της τόπους ξενιτεύτηκα.

Θα σε βρω μ’ αυτό τον τρόπο μες το χρόνο
την παλιά υποταγή σου να ‘χω μόνο
τη ζητήσανε τ’ αστέρια και την έδωσα
το μετάνιωσα που σ’ όρκο δεν την έδεσα.

Συναντούν βοριά και νότο τα ταξίδια μας
διασταυρώνονται στα στήθη τα χατίρια μας
θάνατος μέσα στους τρόπους γνώριμη η αρχή
να ‘ρθεις φως μου μοιρασμένο ως εκεί.

Έχει η σκοτεινιά φαρμάκι μα δε θα το πιουν
τα χείλη σα μονιάσουνε λέξη δε θα πουν
μες την πόλη πόσο να ‘μαι, πόσο πιο μικρός
σε ανώγια και κατώγια άλλος ουρανός.

Στην ισόβια φυλακή μου ν’ αγοράζω γη
από λόφο σ’ άλλο λόφο έσπειρες σιωπή
δενδρολίβανο κομμένο που ζηλέψαμε
μες σε λησμονιάς τραγούδι το μαζέψαμε.

Λίγο-λίγο δραπετεύω και ξανάρχομαι
μ’ ήλιο και βροχή βαδίζω και λες μάχομαι
χίλιες σκέψεις στον αέρα γύρω απ’ τη φωτιά
καις τον πόνο, καις τη λύπη και την απονιά.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Σάκης Καβαλημένος
24-06-2009 @ 14:25
::up.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα
24-06-2009 @ 15:13
γο-λίγο δραπετεύω και ξανάρχομαι
μ’ ήλιο και βροχή βαδίζω και λες μάχομαι
χίλιες σκέψεις στον αέρα γύρω απ’ τη φωτιά
καις τον πόνο, καις τη λύπη και την απονιά.


ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ::up.:: ::up.::
Celestia
24-06-2009 @ 15:24
Κριμα που δεν εχει αλλο!
Δεν μου εφτασε!
Δεν χορταινω να σε διαβαζω Δωρα μου!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
aprobleptos
24-06-2009 @ 15:37
μα εσύ ξεχωρίζεις και λάμπεις σαν κρύβεις το λόγο που κλαις
γονάτισε η ώρα κι η νύχτα ρωτούσε αν κάτι -στ' αλήθεια- την θες
*** ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!! ,Την καλημερα μου Δωρα *** ::yes.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
24-06-2009 @ 15:41
Tι κάνουν τα παιδιά; ::wink.::

Καλό ξημέρωμα!!
efrosiba
24-06-2009 @ 15:42
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
24-06-2009 @ 22:17
Ντοριτο,τι καταπληκτικο το αλισβερισι σου!!!
Γεματο μελωδια και ρυθμο,γεματο μουσικη.
Με πηρε και με παρεσυρε σε μια ονειρικη αναγνωση και
πραγματικα το απολαυσα.
Μπραβο!!!
Την καλημερα μου

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο