iokasth
25-06-2009 @ 03:27 | Ετσι συμβαίνει στα μαθητηκά μας χρόνια..
Στην κατασήνωση έπρεπε να της μιλούσε, ιδανικό μέρος μια και εκεί θα συνεχιζόταν η παρέα ...και σήμερα ισως, να μην κυλούσαν δακρυα στην καρδιά του.
Πολύ ωραίο αυτό που έγραψες, αν το διαβάσει...θα θυμηθεί...
ΝεφΕλλη
Α...συγγνώμη ειχε και παρακάτω.
ας αρκεστει στην όμορφη φιλια της.
Εχει ο καιρός γυρίσματα...το εύχομαι. | |
Ναταλία...
25-06-2009 @ 06:09 | Ένα ρεύμα δακρύων άρχισε να κυλάει στην καρδιά του
Άρχισε να κατηγορεί τον εαυτό του για ένα μεγάλο λάθος
Και πέρασε από διάφορες θανατηφόρες σκέψεις
Μέχρι που ήρθε η μέρα που την είδε από κοντά και πάλι
Τα είπανε
Συμφιλιωθήκανε
Αγκαλιαστήκανε
Και άρχισαν να μιλάνε και πάλι όπως πριν
Σαν φίλοι
Και αποδόθηκε ποιητική δικαιοσύνη
Πολύ όμορφα το έγραψες ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
Helene52
25-06-2009 @ 07:24 | Συγκινήθηκα .... πάρα πολύ όμορφο ... ::yes.:: | |
elpidakwstopoulou
25-06-2009 @ 11:11 | παρα πολυ ομορφο !! η αληθινη φιλια αντεχει στο χρονο !!!
::up.:: ::hug.:: | |
niotis@yahoo.gr
25-06-2009 @ 12:11 | αγκιζει!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
sissaki ssss
26-06-2009 @ 10:35 | το χρονικο μιας φιλιας!!!!!!!!!
σαν παραμυθι!!!!!!!!
υπεροχο φιλε μου!!!!!! ::hug.:: ::hug.:: | |
 |
