Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το λευκό παλάτι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269377 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το λευκό παλάτι
 
Ήταν ένα παράθυρο φυγής απο τον κόσμο
και είδα τη ζωή μου κοιμησμένος να περνά.
Δεν αντίκρισα τη μέρα όταν έχασα το χρόνο,
ήταν ώρα για να πέσω στα βαθιά.

Είδα το θυμό να με φλερτάρει
και το αίμα μου να βράζει ξαφνικά.
Να βγεί ήθελε, κάπου να ξεσπάσει
και με τύλιξε μια κόκκινη σκιά.

Στέκομαι πάνω απ' το παλάτι το λευκό
και συλλαβίζω τ' όνομα σου στο μαρμάρινο σταυρό.
Δεν μπορώ να το δεχτώ πως δεν είσαι πια εδώ
κι όμως ψάχνω να σε βρώ στον ουρανό.

Έγινε ο χρόνος μια ανάμνηση κακή,
μια αφορμή να χάνομαι σ' απέραντη σιωπή.
Ότι πέρνεις κι ότι δίνεις γίνεται η αφορμή
να κερδίσεις ή να χάσεις μια ολόκληρη ζωή.

Τον κόσμο μου ανέλπιστο ν' αγγίξεις τώρα πια,
πολύ βαρύ φορτίο της ζωής την απονιά.
Τη μια στιγμή γελούσαμε μέσα στην ξεγνοιασιά
και την άλλη χωριστήκαμε για πάντα, ξαφνικά!

Κι ήρθες το βράδυ στ' όνειρο εκείνο το θολό
και είπες "Μη λυπάσαι και για 'σένα θα 'μαι εδώ"
Ύστερα πάλι έφυγες κι εγώ σ' ακολουθώ
μα δεν μ' αφήνεις στο παλάτι σου τ' ολόλευκο να μπώ.

Και να 'μαι πάλι, στέκομαι εκεί για να σε βρώ,
το όνομα σου συλλαβίζω στο μαρμάρινο σταυρό.
Κι όλο σκέφτομαι τη μέρα που και πάλι θα σε δω
πόσους μήνες, πόσα χρόνια όμως θα την καρτερώ;

Μας χωρίζουν δύο κόσμοι με το χρόνο αρχηγό,
μας χωρίζει το φεγγάρι κι ένας ήλιος φωτεινός.
Μας χωρίζουν δύο μέτρα κάτω εσύ και πάνω εγώ,
μας χωρίζει ένα παλάτι με μαρμάρινο σταυρό.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Fox
 
petrwnas
25-06-2009 @ 11:42
φιλε με μαυρισες τωρα ειναι υπεροχο αλλο τι να πω !!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Simos_Vassilis
25-06-2009 @ 12:01
Έγινε ο χρόνος μια ανάμνηση κακή,
μια αφορμή να χάνομαι σ' απέραντη σιωπή.
Ότι πέρνεις κι ότι δίνεις γίνεται η αφορμή
να κερδίσεις ή να χάσεις μια ολόκληρη ζωή.
Πολύ καλό!!!!!! ::up.:: ::up.::
rosestar
25-06-2009 @ 12:09
Μελαγχολικό αλλά ταυτόχρονα υπέροχο...
::yes.::
peiraiotissa
25-06-2009 @ 12:40
Kαλά...δεν παίζεσαι εσύ κορίτσι μου!!!!!!!!!
Και πάνω που πήγα να σου πω"ευτυχώς που δεν είναι μαύρο"......με σκότωσες!!!!!!!! ::sad.::
Σάκης Καβαλημένος
25-06-2009 @ 12:44
υπερηχο ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
25-06-2009 @ 13:02
ΓΕΜΑΤΟ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΡΕΑΛΙΣΜΟ
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΔΟΣΜΕΝΟ ::theos.:: ::theos.::
boofox
25-06-2009 @ 13:05
ela vre peiraiotissa...afou me ksereis! etsi eimai egw! ::razz2.::
efxaristw paidia!
Celestia
25-06-2009 @ 15:01
Αγαπημενο γιατι το παλατι ειναι λευκο!

::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.::
elpidakwstopoulou
25-06-2009 @ 15:21
πικρα που δεν σβηνει ο χρονος....

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=92028

::hug.:: ::kiss.::
kgnisios
25-06-2009 @ 20:20
καλη σου μερα

Μας χωρίζουν δύο κόσμοι με το χρόνο αρχηγό,
μας χωρίζει το φεγγάρι κι ένας ήλιος φωτεινός.
Μας χωρίζουν δύο μέτρα κάτω εσύ και πάνω εγώ,
μας χωρίζει ένα παλάτι με μαρμάρινο σταυρό.


τι να πω απαισιοδοξο, αλλα δυνατο, υπεροχο . . . ::yes.::
ΜΙΤΣΕΦ
26-06-2009 @ 03:56
πολυ δυνατο!!!!!!!!
zontanosnekros
25-05-2010 @ 13:08
Μας χωρίζουν δύο κόσμοι με το χρόνο αρχηγό,
μας χωρίζει το φεγγάρι κι ένας ήλιος φωτεινός.
Μας χωρίζουν δύο μέτρα κάτω εσύ και πάνω εγώ,
μας χωρίζει ένα παλάτι με μαρμάρινο σταυρό.

Με έκανες να ανατριχιάσω, ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
aridaios
04-08-2011 @ 12:15
Ύστερα πάλι έφυγες κι εγώ σ' ακολουθώ
μα δεν μ' αφήνεις στο παλάτι σου τ' ολόλευκο να μπώ.

υπέροχο...αληθινο

Μας χωρίζουν δύο μέτρα κάτω εσύ και πάνω εγώ,
μας χωρίζει ένα παλάτι με μαρμάρινο σταυρό.

Και τα ποιηματα χωρις happy ent ειναι πανεμορφα και καθολου ανατριχιαστικα
Μπραβο
Φιλακια απο Φλωρινα ::hug.:: ::hug.::
Ναταλία...
10-11-2012 @ 13:47
Μας χωρίζουν δύο κόσμοι με το χρόνο αρχηγό,
μας χωρίζει το φεγγάρι κι ένας ήλιος φωτεινός.
Μας χωρίζουν δύο μέτρα κάτω εσύ και πάνω εγώ,
μας χωρίζει ένα παλάτι με μαρμάρινο σταυρό.

ξαιρετικό μέσα στο πόνο του ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
zo0z31710
20-01-2013 @ 23:10
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!
δεν έχω λόγια πραγματικά..
απλά
::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο