| |
Οι δρόμοι τρεμοπαίζουν στα μάτια μου
τα χείλη μου,στεγνά,ζητούν λίγο νερό
απ΄αυτό το αθάνατο-το μοναδικό
που πίνεις λίγο και διψάς περισσότερο
που κάθε γουλιά σε κάνει χειρότερο
Τα δέντρα ψηλά,πάνω απο εμας
τους σύγχρονους μύθους της ψευτιάς
τους μελλοθάνατους αυτής της γενιάς
περιμένουν να μας κάνουν συντροφιά
στην μόνιμη κατοικία μας,για πάντα πια
Τα λουλούδια σκορπισμένα παντού
αλλα δεν θα τα πάμε,θα μας τα φέρουν
χωρίς γέλια
αλλα με δάκρυα-τα χέρια τους θα τρέμουν
καθώς θα μας ποτίζουνε νερό
αλλα όχι απο αυτο που μάθαμε,απο το πραγματικό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
