Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αφιερωμένο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269375 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αφιερωμένο
 
[I][B][align=center]Αφιερωμένο

~~

Κλείστηκα στο καβούκι μου και μέτρησα τα χρόνια
μακριά απ’ όσους μ’ έκαναν να νιώθω ιδανικός
οι φίλοι μου με κοίταζαν σαν μια κουτσή χελώνα
ανήμπορη να πάει, παρά μονάχα στον γκρεμό

τις νύχτες δε λογάριαζα που έχανα τα βράδια
κι αν γέρασα, λυπήθηκα, στερήθηκα πολλά
μου έλειψαν η συντροφιά, η αγκαλιά, τα λόγια
και μόνος πορευόμουνα σε πείσμα των καιρών

μ’ ανέβασαν, με πέταξαν, με έριξαν στο χώμα
κι απ’ το ζενίθ του έρωτα βρέθηκα στο ναδίρ
την λέξη πως “χωρίζουμε” την άκουγα δυο χρόνια
“τελειώσαμε, βαρέθηκα, ξεκίνα απ’ την αρχή”

είναι περίεργες οι συνήθειες των ανθρώπων
άλλα εγώ, άλλα εσύ, άλλα μυαλά ο άλλος
το πλέον δυσκολότερο να βρίσκεις την τομή
ή τελοσπάντων το κλειδί που ανοίγει την ψυχή τους
κι αυτή με λόγια απλά, αλήθειες να σου πει
παρά το δηλητήριο να στάζει η πληγή τους

τι φταίω να φορτώνομαι το πείσμα και των δυο
ξεσπάσματα, τα κλάματα, τα νεύρα, την οργή σου;
στον έρωτα θα ήθελα να δίνεις το παρόν
με δυο φιλιά το “σ’ αγαπώ” με τη ζεστή φωνή σου
- γιατί κι εγώ σε αγαπώ το ίδιο -
κι ύστερα να σου γίνομαι ο μόνος σου σκοπός

τούτο το βράδυ είναι αμέτρητες οι ώρες
όχι δεν κλαίω, μονάχα σκέφτομαι την ατυχία
κάπου να πιάνεται απ’ τα λόγια η ευτυχία
και να φουντάρει στο κενό δίχως ομπρέλα
- ΤΡΕΛΑ!!! -
κι εμείς τρελοί που την κοιτάζουμε να πέφτει

ορίστε! σε αφήνω να τη σώσεις…


γιώργος_κ[/align][/B][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
yiannistellidis
28-06-2009 @ 02:56
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
eythis
28-06-2009 @ 03:10
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
28-06-2009 @ 03:25
::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
28-06-2009 @ 05:33

είναι περίεργες οι συνήθειες των ανθρώπων
άλλα εγώ, άλλα εσύ, άλλα μυαλά ο άλλος
το πλέον δυσκολότερο να βρίσκεις την τομή
ή τελοσπάντων το κλειδί που ανοίγει την ψυχή τους
κι αυτή με λόγια απλά, αλήθειες να σου πει
παρά το δηλητήριο να στάζει η πληγή τους

Πολύ σωστό σε βρίσκω ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
28-06-2009 @ 08:53
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
28-06-2009 @ 09:08
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΓΙΩΡΓΟ!
elpidakwstopoulou
28-06-2009 @ 11:32
τούτο το βράδυ είναι αμέτρητες οι ώρες
όχι δεν κλαίω, μονάχα σκέφτομαι την ατυχία
κάπου να πιάνεται απ’ τα λόγια η ευτυχία
και να φουντάρει στο κενό δίχως ομπρέλα
- ΤΡΕΛΑ!!! -
κι εμείς τρελοί που την κοιτάζουμε να πέφτει

ορίστε! σε αφήνω να τη σώσεις…
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
frozenangel
28-06-2009 @ 12:34
κάπου να πιάνεται απ’ τα λόγια η ευτυχία
και να φουντάρει στο κενό δίχως ομπρέλα
- ΤΡΕΛΑ!!! -
κι εμείς τρελοί που την κοιτάζουμε να πέφτει

ορίστε! σε αφήνω να τη σώσεις…

Φοβερο Γιωργο !!!!!!!!!!!!!!!!!
Γιώργος_Κ
28-06-2009 @ 23:16
Ευχαριστώ ::hug.::
utterly sweet
04-07-2009 @ 06:40
στον έρωτα θα ήθελα να δίνεις το παρόν
με δυο φιλιά το “σ’ αγαπώ” με τη ζεστή φωνή σου
::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο