Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αντίο σύντροφε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269417 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αντίο σύντροφε
 
Αντίο σύντροφε *
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Τον αγαπήσαμε που ήταν
Πάντα σεμνός γλυκός και αθόρυβος
Πάντα παρών, πάντα μπροστά, πάντα μαζί μας
Μικροκαμωμένος και ευαίσθητος
Αλλά με καρδιά μεγάλη, έτοιμη για θυσίες
Στις διαδηλώσεις πάντα μπροστά.
Το βλέμμα του, εμάς αναζητούσε
Και σαν την κλώσα τα κλωσόπουλα,
πάντα εμάς μετρούσε

Τον αγαπήσαμε γιατί κοντά μας ήταν,
όταν κάτω από τα πανό μας
την αγωνία μοιραζόμαστε
Τις μέρες εκείνες τις δύσκολες ,
που οι σύντροφοι μετρημένοι ήταν.

Τον αγαπήσαμε γιατί μαζί περιμέναμε
κάθε φορά την άνοιξη τις λεμονιές ν’ ανθίσουν
Μαζί ξηλώναμε και υφαίναμε τάπητες,
στολισμένους με όνειρα και ιδέες.

Τον αγαπήσαμε γιατί μαζί ματώσαμε,
Και αφού τα μπράτσα μας σε αλυσίδες δέσαμε,
σφιχτοδεμένοι προχωρήσαμε
Διασχίζοντας τα σύννεφα,
της χημικής σκόνης και των δακρυγόνων

Τον αγαπήσαμε γιατί πάντα μαζί μας ήταν
Στις χαρές μας, τότε που πολλοί είμαστε
Τότε που οι απεργίες των εκπαιδευτικών,
δονούσαν το κέντρο της Αθήνας
Τότε που οι δάσκαλοι δεν δίδασκαν στις Αίθουσες,
αλλά στους δρόμους και τα πεζοδρόμια.
Μαθαίνοντας τους μαθητές τους,
πώς να διεκδικούν το δίκιο
Μαθαίνοντας στους εργαζόμενους,
πως να αγωνίζονται με περηφάνια,
για την παιδεία και την αξιοπρέπεια.

Τον αγαπήσαμε γιατί μαζί μας ήταν
Και στις λύπες μας στα δίσεκτα τα χρόνια
Τότε που αγελάδες ήταν ισχνές
και οι αγώνες δύσκολοι.
Τότε που λιγοστοί είμαστε και μετρημένοι
Τότε που πορευόμαστε χωρίς το χαμόγελο
Τότε που μοιραζόμαστε το κουράγιο μας,
Κομμάτι κομμάτι σαν το ψωμί που μας τελειώνει.

Τον αγαπούσαμε γιατί πάντα απλόχερα
Μοίραζε τα κομμάτια της καρδιάς του
Και τον αγαπάμε ακόμα
Γιατί η μνήμη του, το χρέος μας θυμίζει
Αφού μέτρο για την συνείδηση μας
και τη συνέπειά μας είναι τώρα.

Πέμπτη 21 Απριλίου 2009
Γιάννης Ποταμιάνος

*Στο σύντροφο και αγωνιστή δάσκαλο Σπύρο Μαρκόπουλο που έφυγε τόσο γρήγορα από κοντά μας.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
vlachos
02-07-2009 @ 00:13
Και αφού τα μπράτσα μας σε αλυσίδες δέσαμε,
σφιχτοδεμένοι προχωρήσαμε

Συλλογικότητα, ενότητα, συντροφικότητα
Έτσι μεγαλώσαμε. Αξίες μιας γενιάς που χάνεται

Η καλύτερη τιμή στον σύντροφο σου και δασκαλό σου
φίλε Γιάννη.
ΜΙΤΣΕΦ
02-07-2009 @ 00:14
μπραβο σου που τον τιμας μεσα απο εδω.....να τον θυμαστε παντοτε.
Simos_Vassilis
02-07-2009 @ 01:02
::up.:: ::up.::
niotis@yahoo.gr
02-07-2009 @ 01:29
καλημερα Γιαννη να εχει καλο ταξιδι μπραβο σου για την αφιεροση ειναι παντα ληπιρο να ακουμε οτι καπιος φευγει απο κονταμας

εισε ανθρωπος με εσθηματα να εχεις καλη ημερα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
O Axristos
02-07-2009 @ 01:34
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
toxotis+skorpios
02-07-2009 @ 02:05
Τότε που λιγοστοί είμαστε και μετρημένοι
Τότε που πορευόμαστε χωρίς το χαμόγελο
Τότε που μοιραζόμαστε το κουράγιο μας,
Κομμάτι κομμάτι σαν το ψωμί που μας τελειώνει ::smile.::
Helene52
02-07-2009 @ 02:17
Τον αγαπούσαμε γιατί πάντα απλόχερα
Μοίραζε τα κομμάτια της καρδιάς του
Και τον αγαπάμε ακόμα
Γιατί η μνήμη του, το χρέος μας θυμίζει
Αφού μέτρο για την συνείδηση μας
και τη συνέπειά μας είναι τώρα
Σε θαυμάζω όχι μόνον για τα ομορφα γραπτά σου ... αλλά για τον υπέροχο άνθρωπο που φανερώνουν και τα αισθήματά σου
Την καλημέρα μου Γιάννη
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
petrwnas
02-07-2009 @ 03:04
Γιαννη αυτοι οι συντροφοι δεν ξεχνιουντε δεν πεθαινουν με τιποτα ειναι πλαι μας μας οδηγουν !!!!δυστιχως σημερα εχουμε την αναγκη τους και αυτοι φευγουν!!!!!καλημερα φιλε θα ειναι αναμεσα μας!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
nea xrysi
02-07-2009 @ 06:03
Τον αγαπήσαμε γιατί μαζί περιμέναμε
κάθε φορά την άνοιξη τις λεμονιές ν’ ανθίσουν
Μαζί ξηλώναμε και υφαίναμε τάπητες,
στολισμένους με όνειρα και ιδέες.

Εξαιρετικό!!! Να 'σαι καλά να τον θυμάσαι!
Συμφωνώ απολύτως με τον petrwnas ::yes.:: ::yes.::
φραγκοσυριανος
02-07-2009 @ 08:42
νασαι καλα να τον θυμασαι ....μπραβο σου γιαννη.... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
peiraiotissa
02-07-2009 @ 09:15
Αυτή είναι τιμή και δόξα σε κάποιον που έφυγε!!!!!!!!!!! ::kiss.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
02-07-2009 @ 09:53
μαζί ξηλώναμε και υφαίναμε τάπητες
στολισμένους με όνειρα και ιδέες.
η θύμηση του παντοτινή.
πολύ ωραίο Γιάννη. ::hug.:: ::theos.::
idroxoos
02-07-2009 @ 09:53
::wink.:: ::yes.:: ::yes.::
Brand Pitt
02-07-2009 @ 14:23
Μπράβο σου!! ::up.::
nikolas2002m
14-10-2009 @ 12:35
Να πω ευχαριστώ είναι λίγο

Νίκος (αδελφός του ΣΠΥΡΟΥ)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο