| |
| | Εκ γενετής |  | | | Εις μνήμην μου........ | | |
Εκ γενετής ήμουν κουτός
κι άξιος περιφρόνησης,
μιλώ με σήματα καπνού
έχω μεσάνυχτα στο νου,
και τάσεις παρανόησης
Εκ γενετής είμαι οπαδός
λάτρης της άδειας νόησης,
αδυνατούσα να σκεφτώ
και μ' έστειλαν να γιατρευτώ,
στους κύκλους της διανόησης
...
Εκ γενετής ήμουν πιστός
μα έχρίζα παρότρυνσης,
μου 'παν θα πάνε όλα καλά
εκεί 'ναι ανώτερα μυαλά,
θα τύχεις διευκόλυνσης
..
Εκ γενετής ήμουν ραγιάς,
με έλλειμμα της φρόνησης,
γόνος κατώτερου θεού
φήμη κουβάλαγα δειλού,
κι άπειρης κατανόησης
.
Εκ γενετής ήμουν νεκρός,
εξ ορισμού κι εκφώνησης,
στο πτώμα μου επένδυσαν
αφού πρώτα ασέλγησαν,
με τόνους περιφρόνησης
..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Είμαι ο Γιώργος και μόλις τέλειωσα | | | |
|
Ανώνυμο σχόλιο
04-04-2005 | Το τελευταίο τρίστιχο..υπέροχο..καλημέρα ΕΚΙ | | χρήστος
04-04-2005 | πάρα πολύ καλό ΕΚΙ, νοηματικά τέλειο... | | Ανώνυμο σχόλιο
04-04-2005 | Έξυπνο!!! | | elli
04-04-2005 | Να σχολιάσω, αν μου επιτρέπει ο ποιητής? Μεγαλειώδεις είναι όσες ενέργειες κι αν γίνονται για την αυτογνωσία!!! Πολύ καλό θα έλεγα κι εγώ η φτωχή τω πνεύματι...Ελπίζω να τα πούμε, συνοδοιπόρε, κάπου, κάπως...κάποτε!! | | annaΤi
05-04-2005 | Καλόοοοοοοοοο :-) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
