Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Tο ασπρόμαυρο μπλουζάκι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269429 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Tο ασπρόμαυρο μπλουζάκι
 Για κάτι δύσκολες στιγμές, στον πατέρα μου (1η δημοσιεύση http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=100585)
 
Ήτανε κάποτε ένα λιγνό παιδί
δυο , ίσως και τρεις, δεκαετίες πριν από’μενα
μ’ένα ασπρόμαυρο αμάνικο μπλουζάκι
μάτια καφέ και δέρμα σκούρο,
με απροσδιόριστου χρώματος όνειρα
μπόλικο σπέρμα αξόδευτο
στην εφηβεία του εφιάλτη.
Κι είχε το ποδήλατο του πάντα σε ετοιμότητα
για την απόδραση της Τετάρτης με τη σφενδόνα στον ώμο
για τους Κυριακάτικους περιπάτους
και τις καθημερινές του εξορμήσεις
σε μια πόλη π’άστραφτε απ’την άμμο τη χρυσή
σε μια πόλη που ξυπνούσε στο γαλάζιο των κυμάτων
και κοιμόταν σε ευωδιές λεμονανθών.
Το αγόρι αυτό ,
το παιδί της μαμάς και των φίλων
παραφύλαγε κάθε βράδυ την έξοδο του φεγγαριού
μ’ένα δάκρυ διάφανο του παραπόνου μες στα μάτια
Κι έστελνε έτσι με τον ήχο της σιωπής του, εκεί ψηλά
χαιρετισμούς, ελπίδες μα και φόβους σ’ένα αστέρι.
Δεν τολμούσε κανείς να τον ρωτήσει για τον παραλήπτη
μα και η ερώτηση θα ήταν περιττή μιας και όλοι γνώριζαν την απάντηση.

Είναι –σαν κάποτε- ένα λιγνό παιδί
δυο, ίσως και τρεις δεκαετίες, μετά
μ’ένα ασπρόμαυρο αμάνικο μπλουζάκι
μάτια καφέ και δέρμα σκούρο
με απροσδιόριστου χρώματος όνειρα
με τη διαφορά πως έτυχε να είναι κορίτσι
και με την τεράστια ευτυχία να μιλά κατευθείαν
στον παραλήπτη της ελπίδας και των φόβων της
Αποκαλώντας τον «πατέρα»...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
ΚατεριναΘεωνα
03-07-2009 @ 15:04
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ
ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
ΟΣΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ::theos.:: ::theos.::

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
xxix86
03-07-2009 @ 15:05
Νοσταλγικό...Υπέροχο...
Μπράβο Αθανασία...
::up.::
Ζήνωνας
03-07-2009 @ 15:18
Καλημέρα Αθανασία μου.

Υπέροχο, με άγγιξε!

Εύχομαι από καρδιάς αυτές οι δύσκολες στιγμές να είναι περαστικές! Να κρατήσει ο Θεός τις θλίψεις, τον πόνο, τις δυσκολίες και να αφήσει μόνο την αγάπη να χαράζει στα μάτια και στα χείλη!

Να προσέχεις!

Να 'σαι πάντα καλά και ο Θεός μαζί με όλη σου την οικογένεια!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-07-2009 @ 19:43
η αισθηση της ομορφιας !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σελίνα
04-07-2009 @ 01:00
με συγκίνησες κι εμένα... (όχι ότι δυσκολεύεσαι)
Γιάννης Ποταμιάνος
04-07-2009 @ 01:02
Ευαισθησία!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.::
idroxoos
04-07-2009 @ 01:08
Αθανασία πολύ όμορφο!!! ::yes.:: ::hug.::
Rannia . k
04-07-2009 @ 01:18
Υπέροχο και γεμάτο ευαισθησία!!!
Την καλημέρα μου Αθανασία μου και ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.::
peiraiotissa
04-07-2009 @ 02:05
μπόλικο σπέρμα αξόδευτο
στην εφηβεία του εφιάλτη.

Τι άλλο θα γράψεις....????? ::kiss.:: ::up.:: ::love.::
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
04-07-2009 @ 02:24
καταπληκτικό!!!!

::up.::
Ιχνηλάτης
04-07-2009 @ 03:29
Διαβάζοντας τον τίτλο είπα:
"Λες η Αθανασία να γράψει κανένα κείμενο για τον
δικέφαλο του Βορρά!!!!!"



Στο κείμενο όμως βρήκα την ευαισθησία σου
και ένα άγγιγμα ψυχής τόσο σπάνιο,,,
τόσο που.......
rock sugar
04-07-2009 @ 04:46
κοίτα δίπλα.
κάπου θα με βρεις...
Ηypocrisy
04-07-2009 @ 07:18

Κι έστελνε έτσι με τον ήχο της σιωπής του, εκεί ψηλά
χαιρετισμούς, ελπίδες μα και φόβους σ’ ένα αστέρι.
με απροσδιόριστου χρώματος όνειρα
Κι είχε το ποδήλατο του πάντα σε ετοιμότητα... ::wink.:: ::kiss.::
artista_k
04-07-2009 @ 09:17
Το θυμάμαι, μα τώρα έχει μεγαλύτερη αξία ίσως....
niotis@yahoo.gr
04-07-2009 @ 09:45
συγκινης αφανταστα καθε φορα που σε διαβαζω
αν αποτηπονεις τα συνεσθηματα σου πανω στις γραφες σου
πρεπει να εισε χρυσος ανθρωπος και να ξερεις αν και ειμε αγραματος
εν σχεσει με αλους εδω μεσα δεν κανω λαθως στα συμπερασματα μου
σε ανθρωπους

να εισε παντα καλα να μας χαριζεις τις ομορφες δυμιουργιες σου
καλο σου Σ/Κ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou
04-07-2009 @ 12:10
το είχα ξαναδιαβάσει .....όμως είναι τόσο όμορφο
που δεν χορταινεται ....όσες φορές και ναναι ....
::theos.:: ::kiss.:: ::love.::
tarifula
04-07-2009 @ 14:30
το ιδιο δυνατο...οπως τη πρωτη φορα που το διαβασα....
petrwnas
04-07-2009 @ 22:07
Παντα υπεροχη !!!!!!!!!!!την καλημερα μου!!!!γειτονακι ::hug.:: ::kiss.:: ::theos.::
Δημήτρης Γ.
30-07-2009 @ 22:39
όταν γδύνεσαι και γράφεις την αλήθεια σου... σοκάρεις.
Ευχαριστώ που το μοιράστηκες
amykar
24-08-2009 @ 10:27
!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο