| |
Στίχοι απο τραγουδια μου 'ρχονται στο μυαλο,
σε ψάχνω στα σκοτάδια, αλλα δεν εισαι εδώ
την κιθάρα μου πιανω, να παίξω κατι άλλο
απ' τις θολές μου σκέψεις πως να σε βγάλω?
Φτιαχνω μουσικές να μου θυμίζουνε εσένα
στίχους βουβούς να μη μιλάνε για κανενα
τραγούδια αψυχα του πόνου μου μαχαιρι
βαθιά σιγη απλώνεται, με παιρνει απ' το χέρι
με πάει σε μέρη μακρινά που δεν υπάρχουν λάθη
απ' της αγάπης τις κορφές ως της ψυχής τα βάθη
μερη που παλι γίνεται να μέχεις αγκαλιά σου
και να μου παιρνεις την ζωή μονο με μια ματιά σου
τα ταστα μου καίνε και τα χερια ματώνουν
παλιές ενοχές που ακόμα πληγώνουν
είσαι για μένα του παράδεισου μήλο
συνεχίζεις να λες πως με βλεπεις σαν φίλο
δεν θελω κανενα στη μοναξια μου
μονο εσενα να ησουν κοντα μου
εγω, το μπουκαλι και μια κιθαρα
και εσυ να λες πως δεν δινεις δεκαρα
η φυλακη μου ομως οπου να ναι θα ανοιξει
και απο μεσα θα βγουνε οσα βαθεια ειχα κρυψει
να σκασω μπροστα σου, πυροτεχνημα μαυρο
και για πρωτη φορα τα λογια μου να 'βρω
πες οτι θες, τη λογικη σου ακου
μες στις σκιες θα βρισκομαι καπου
τη σιωπη σου θα σπαω, σε χιλια κομματια
μονο να βλεπω τα δυο σου τα ματια
αληθεια αν εισαι ελα κοντα μου
του κοσμου μου γινε φωνη και ματια μου
το ψεμα σου κρυψε βαθεια στο σκοταδι
σωσε με αν θες απο τος φλογες του αδη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
