| |
Θυμάμαι νεράιδες στολισμένες με ματωμένα νυφικά
γαμπρούς με άνθη ξεραμένα στα σκαλιά να περιμένουν
γαμήλια ταξίδια σ' απόκοσμα εδάφη ερημικά
και παντρεμένους εραστές αφού φιλιούνται να πεθαίνουν
Θυμάμαι φιλιά που σπάταλα προσέφεραν φαρμάκι
αγκαλιές κλειδωμένες μες της ηδονής τα κάστρα
ταξίδια ατέλειωτα προς μια ανύπαρκτη Ιθάκη
νύχτες αχόρταγης φωτιάς όπου αιμορραγούσαν τ' άστρα
Θυμάμαι άρρωστους να φτύνουν κάθε θλίψη
καημούς και πένθη στη φωτιά να παρασέρνουν
σ' ανομολόγητη χαρά η φλόγα να τους έχει ρίξει
και κάθε δαίμονα που έφτανε αλύπητα να δέρνουν
Θυμάμαι μάνες που γάλα πικρό φυλάγανε στα στήθια
να αναθρέφουνε θεριά που σκίζαν τη γαλήνη
παιδιά που ασυμβίβαστα σκοτώναν τη συνήθεια
παιδιά που πνεύμα υψώσανε στη γυρω σκοτοδίνη
Θυμάμαι δρόμους π' οδηγούσαν στο ταξίδι
την περιπλάνηση πόρνη μ' όλους ερωτευμένη
δεκάδες νέες διαδρομές που είχαν σβήσει ήδη
τυφλή πορεία από θνητούς μα και Θεούς καταραμένη
Θυμάμαι κάστρα απόρθητα με κυβερνήτες σκιάχτρα
ποιος άραγε προσπάθησε ποτέ να τα αλώσει;
το ύψος μόνο των τειχών φόβητρο κάθε άντρα
κι ο εφιάλτης ξέχασε το έθνος να προδώσει
Μετέωρος ʼγγελος
http://www.geocities.com/metewrosaggelos/
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
