Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μια φαντασία σε μια νύχτα τροπική
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269413 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια φαντασία σε μια νύχτα τροπική
 
[align=center]Μιά φαντασία σε μια νύχτα τροπική
καθόταν δίπλα μου στο άλλο τραπεζάκι
συνεσταλμένη μα και όμορφη πολύ
και πάντα έβλεπε προς το παραθυράκι

δροσιά της νύχτας για να πάρεις και να πιείς
και με το νέκταρ των θεών σου να μεθύσεις
λουλούδι π' άνθισε σε μια γωνιά της γης
και σου φωνάζει, πάρεμε να με μυρίσεις

το φεγγαράκι μου την πρόσεξε κι αυτό
και χάιδευε με τις αχτίδες τα μαλλιά της
ζήλεψα λίγο, πήρα θέση και ρωτώ
αν θα μπορούσε να μου πει το όνομά της

ξεθάρρεψε και άρχισε να μου μιλά
και τότε έμαθα πια ήταν η δουλειά της
παλαίψαν μέσα μου αισθήματα πολλά
κι ο πόθος ξέφρενος ζητούσε τ' άγγιγμά της

................................................................................

άγουρα στήθη και το δέρμα της στιλπνό
ίσως παιδούλα που δεν θάπρεπε ν' αγγίξεις
κι αν τα χαρτιά της δείχνανε δεκαοκτώ
θα το σκεφτόσουν δυο φορές πριν προχωρήσεις

τη ρώτησα γιατί το έκανε αυτό
κι είδα τα μάτια της να είναι βουρκωμένα
-δικαιωμά μου το κορμί μου να πουλώ
έτσι το θέλω και δεν αφορά εσένα-

αλλά δεν μπόρεσε πολύ να κρατηθεί
της σκούπισα με το μαντήλι μου τα δάκρια
κατάλαβα πως κάτι ήθελε να πει
όταν με κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια

[B]-εσύ δεν ξέρεις τί σημαίνει να πεινάς
αν δεν κοιμήθηκες με άδεια την κοιλιά σου
σε μία τρώγλη όπου στάζουνε νερά
να περονιάζει το νερό τα κόκκαλά σου

-εσύ δεν ξέρεις τί σημαίνει λευτεριά
εάν δεν μπήκες φυλακή εις τη ζωή σου
για να σε βγάλουν μ' έναν όρο μοναχά
εάν θα έδινες στους μπάτσους το κορμί σου

-ποιός θα μου δώσει χέρι νάβγω από δω
ποιος θα μπορέσει μία πόρνη ν' αγαπήσει
ποιος θα μου δώσει ένα τόπο να σταθώ
με τι η άδεια η κοιλιά μου θα γεμίσει;[/B]

όσο μιλούσε την κοιτούσα σιωπηλά
τα μάτια μου είχαν αρχίσει να βουρκώνουν
συμβαίνει έτσι στη ζωή πολύ συχνά
να φταίνε κάποιοι και οι άλλοι να πληρώνουν[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Νέες πατρίδες/ Μετανάστης
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάξε το γιατί (procura porquê)
 
iraklisv
15-07-2009 @ 14:25
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Simos_Vassilis
15-07-2009 @ 14:31
..............................................
όσο μιλούσε την κοιτούσα σιωπηλά
τα μάτια μου είχαν αρχίσει να βουρκώνουν
συμβαίνει έτσι στη ζωή πολύ συχνά
να φταίνε κάποιοι και οι άλλοι να πληρώνουν
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΕΓΙΝΕΣ ΟΝΕΙΡΟ
15-07-2009 @ 15:51
Δημήτρη έχεις κάνει και τα δικά μου μάτια να βουρκώνουν.!!!
Πραγματικό κομμάτι της ζωής μας.!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::

Καλό σου ξημέρωμα.!!!
ΚατεριναΘεωνα
15-07-2009 @ 16:32
όσο μιλούσε την κοιτούσα σιωπηλά
τα μάτια μου είχαν αρχίσει να βουρκώνουν
συμβαίνει έτσι στη ζωή πολύ συχνά
να φταίνε κάποιοι και οι άλλοι να πληρώνουν

ΟΧΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ::up.:: ::up.:: ::up.::
iokasth
15-07-2009 @ 22:54
Πιστεύω πως πολλά μάτια θα βούρκωσαν , και καθε ευαίσθητη ψυχή σιγουρα αισθανθηκε τους στίχους σου.
Είσαι υπέροχος!!!!
Καλημέρα σου
ΝεφΕλλη
elpidakwstopoulou
15-07-2009 @ 23:07
όσο μιλούσε την κοιτούσα σιωπηλά
τα μάτια μου είχαν αρχίσει να βουρκώνουν
συμβαίνει έτσι στη ζωή πολύ συχνά
να φταίνε κάποιοι και οι άλλοι να πληρώνουν

μια περιγραφη μοναδική υπέροχη !!! την καλημέρα μου..
::theos.:: ::theos.:: ::up.::
Ναταλία...
16-07-2009 @ 04:24
ποιός θα μου δώσει χέρι νάβγω από δω
ποιος θα μπορέσει μία πόρνη ν' αγαπήσει
ποιος θα μου δώσει ένα τόπο να σταθώ
με τι η άδεια η κοιλιά μου θα γεμίσει;

όσο μιλούσε την κοιτούσα σιωπηλά
τα μάτια μου είχαν αρχίσει να βουρκώνουν
συμβαίνει έτσι στη ζωή πολύ συχνά
να φταίνε κάποιοι και οι άλλοι να πληρώνουν

Αγγίζει τις ψυχές ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Dimitri Favvas
16-07-2009 @ 06:06
Αναφέρομαι σε μια παλιότερη εποχή, τότε που ζούσα στη Βραζιλία.
Πίστευα πως σήμερα, με την οικονομική-ή έτσι νομίζω- βελτίωση, θα υπήρχαν καλλίτερες συνθήκες. Δυστυχώς,σύμφωνα με πληροφορίες από το διαδίκτυο, 500000 ανήλικες υπολογίζεται ότι εκδίδονται σήμερα στη Βραζιλία!! Ίσως τότε να μην είχα την πλήρη εικόνα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο