| |
Έτσι, μια νύχτα στη βουή, στα φώτα
μιας νέας, πρωτόγνωρης ζωής, να αφεθώ
στον οίκτο σου - πιο δυνατό από πρώτα -
με τ' άρωμά σου να μεθώ.
Μακριά απ' τους άλλους, μια φορά, ίσως φαντάζω
σαν πιο ωραίος, πιο βολικός να σου τω πω.
Κάτω από ψεύτικους καημούς να μη στενάζω
για μια μου νύχτα μόνο. Εσένα ν' αγαπώ.
Στης μέθης μέσα τη χαρά να με κοιτάξεις
μέσα από κρύσταλλο, πρώτη φορά για να με δείς.
Μέσα στη ζάλη μυστικά να με φωνάξεις
στην αγκαλιά της ηδονής.
Κι ύστερα πάλι τίποτα να μη θυμάσαι,
πριν φύγω τίποτα ούτε κι εγώ να μη σου πω,
μόν' να γυρίσω να σε δω που θα κοιμάσαι
κάτω απ' το άγγιγμα της άνοιξης το χαρωπό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
