| |
Ξημερώνει; Δεν ξέρω, κοιμηθήκαμε νωρίς
Ο καφετζής, καθώς περνούσαμε, το μαγαζί του
τ' άνοιγε ήδη, ή μήπως το 'κλεινε; Μήπως μπορείς
να φανταστείς; Τώρα ο φίλος μου κι εγώ μαζί του
- που μ' έχει κιόλας μετά θάνατον προδώσει -
στην αμμουδιά την άδεια, κάτασπροι απ' τ' αλάτι,
μάταια -μάλλον- περιμένουμε να ξημερώσει,
τ' άστρα μακριά κοιτάζοντας μ' αιώνιο μάτι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
