Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αδεσποτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269380 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αδεσποτα
 
Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ


Οι ήχοι ανάβουνε φωτιές
στα σώματα τα πράσινα,
η λέπρα είναι το παρόν
που μας κοιτά κατάματα.

Ανήμποροι να μας δεχθούμε
δεχθήκαμε την μοίρα μας
να τρώμε τις σάρκες της ψυχής μας
είναι η αλήθεια μας

Άλλοι χαθήκανε στο φως
μίας μεγάλης ιδέας
κι άλλοι πνιγήκανε εντός
μιας σκοτεινής ματαιοδοξίας.

Έμείς δεν έχουμε φτερά
μήτε και σημασία
μπουσουλάμε στο κενό
με τον ιο της ανυπαρξίας.

Άρρωστα γέρικα κορμιά
είναι η αύρα η δική μας
βυθισμένα στην κατανάλωση και την ξιπασιά
μήτε ο θάνατος έχει ελάχιστη αξία

Γιάννης Σμίχελης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

στίγμα
 
ουρανος
29-07-2009 @ 03:25
::up.::
kineza
29-07-2009 @ 03:26
Ανήμποροι να μας δεχθούμε
δεχθήκαμε την μοίρα μας
να τρώμε τις σάρκες της ψυχής μας
είναι η αλήθεια μας

Άλλοι χαθήκανε στο φως
μίας μεγάλης ιδέας
κι άλλοι πνιγήκανε εντός
μιας σκοτεινής ματαιοδοξίας.
...........................
::yes.::
Simos_Vassilis
29-07-2009 @ 03:27
Άλλοι χαθήκανε στο φως
μίας μεγάλης ιδέας
κι άλλοι πνιγήκανε εντός
μιας σκοτεινής ματαιοδοξίας.
........................ ::1255.::::1255.::::1255.::
Helene52
29-07-2009 @ 11:42
Άλλοι χαθήκανε στο φως
μίας μεγάλης ιδέας
κι άλλοι πνιγήκανε εντός
μιας σκοτεινής ματαιοδοξίας.

Έμείς δεν έχουμε φτερά
μήτε και σημασία
μπουσουλάμε στο κενό
με τον ιο της ανυπαρξίας.
Πόσο αληθινό ....Φοβερό και Καταπληκτικό !!!!!!
Την καλησπέρα μου ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Xωρολάτρης
29-07-2009 @ 14:59
Χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω και σένα Μελή..Ξεχωρίζω πάντα τους στίχους σου...Σαν προτομή που κινείται μου μοιάζουν ώρες ωρες..Κάτι αιώνια φτιαγμένο να υπάρχει σαν αλήθεια ,που όμως αγκαλιάζει τους περαστικούς με χέρι ανθρώπινο..Δεν πιστεύω να επιμένεις μετά από αυτά που σου είπα στα περι ανυπαρξίας ε?Μόνοι μας υπάρχουμε και μόνοι μας ξανά δεν υπάρχουμε καθόλου αν θέλουμε..
oneirodromio
29-07-2009 @ 17:07
Εμπνευσμενο................................................... ::smile.::
Ηypocrisy
30-07-2009 @ 00:51
κι εγω χαιρομαι Μελη ..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο