| |
Αγγίζω την καρδιά μου κι είναι από πέτρα
σαν αρχαίο ερείπιο ασάλευτο ζωντανό
που δέχεται τα βέλη απ' τη δική σου φαρέτρα
μα όμως πια μωρό μου δεν μου κάνουν κακό
Τις νύχτες δεν ακούω τη δική σου φωνή
δεν πέφτει η σκιά σου πάνω μου σκοτεινή
Ουουου
Ουουου
Απλώνω τα φτερά μου θέλω να πετάξω
να φύγω μακριά από το χρυσό σου κλουβί
κι αν νόμιζες γλυκιά μου πως για σένα θα κλάψω
το δρόμο μου έδειξε η δική σου μορφή
Τις νύχτες δεν ακούω τη δική σου φωνή
δεν πέφτει η σκιά σου πάνω μου σκοτεινή
Ουουου
Ουουου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
