| |
| | Ελα |  | | | Ολη η φορεσιά πιασμένη με την παραπάνα........ενός φιλιού | | |
Μεσοπέλαγα του κόσμου αγναντεύω και άκρη γυρεύω στην άκρη του καιρού,
μοιάζει με θύελλα τώρα η ζωή μου κι η θυμισή μου, μια μπόρα τώρα, κάπου αλλού.
Μόνη κρυώνω και μόνη λιώνω τους παγετώνες της καρδιάς,
δίχως ουσία μια υγρασία όλη η ζωή μου κι ας μ'αγαπάς.
Οπως το φτερό στον άνεμο, έτσι μοιάζω, και όλο κουρνιάζω σε μέρη που σταματάει ο βοριάς,
μα πάλι μια βροχή, ένα αεράκι πίσω με παίρνει με σινεπαίρνει κι ας με ξεχνάς.
Ταξίδεψα πελάγη, στοές του Αδη και η μοναξιά η μεγαλύτερη κι η πιο συχνή παρέα,
κι όλα μοιραία, λες και μας δένει μια κλωστή.
Ολο τραβάω κι όλο δεν σπάει κι ας την κρατάει μόνο η ζωή μου στην ζωή,
τόσο λεπτή κι όμως αντέχει, και γύρω βρέχει και όλα γίνονται βαριά.
Θέλω την λύτρωση βαθιά μες την ψυχή μου, πίσω ζητώ την υπαρξή μου
και στης ψυχούλας μου ζητώ τον ίππο για καβαλάρη το παλικάρι που και τον θάνατο αψηφά.
Κλαίω, γελάω πια δεν μιλάω, σαν να σταμάτησε η ζωή, εσύ εκεί,
έλα να τρέξουμε στης τρέλας την αλάνα και παραμάνα να φοράμε το φιλί!!!!!
Κι όταν η παραμάνα ανοίξει, γιατί θ'ανοίξει, με όλη την φόρα του φιλιού στην αγκαλιά,
να μη φοβόμαστε που'μαστε μόνοι γιατί ζυγώνει έξω απο την αγκαλιά μας, μοναξιά.
Ελα!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ελπίζω αρα ζω, με αγάπη, κι η αγάπη ποτέ δεν χάνεται.. | | | |
|
akolouthos
26-08-2009 @ 05:41 |
Ελα!!!!
........................................... ::theos.:: ::theos.:: | | oneiropola
26-08-2009 @ 05:56 | Μεσοπέλαγα του κόσμου αγναντεύω και άκρη γυρεύω στην άκρη του καιρού,
μοιάζει με θύελλα τώρα η ζωή μου κι η θυμισή μου, μια μπόρα τώρα, κάπου αλλού. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | idroxoos
26-08-2009 @ 06:21 | Κλαίω, γελάω πια δεν μιλάω, σαν να σταμάτησε η ζωή, εσύ εκεί,
έλα να τρέξουμε στης τρέλας την αλάνα και παραμάνα να φοράμε το φιλί!!!!!
::wink.:: ::yes.:: ::hug.:: | | barboutsala
26-08-2009 @ 06:39 | ήρθα | | Νεφελοβάτης
26-08-2009 @ 06:47 | Ταξίδεψα πελάγη, στοές του Αδη και η μοναξιά η μεγαλύτερη κι η πιο συχνή παρέα,
κι όλα μοιραία, λες και μας δένει μια κλωστή.
Ολο τραβάω κι όλο δεν σπάει κι ας την κρατάει μόνο η ζωή μου στην ζωή,
τόσο λεπτή κι όμως αντέχει, και γύρω βρέχει και όλα γίνονται βαριά.
Αναζητώντας τον αέναο κύκλο να σπάσουμε.
Μα η λύτρωση από μέσα μας έρχεται…
Καλό απόγευμα. ::smile.:: | | hahis1
26-08-2009 @ 07:47 | ΕΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!! ::up.:: ::up.:: | | **Ηώς**
26-08-2009 @ 08:27 | ::hug.:: ::theos.:: ::theos.:: | | elpidakwstopoulou
26-08-2009 @ 08:58 | Θέλω την λύτρωση βαθιά μες την ψυχή μου, πίσω ζητώ την υπαρξή μου
και στης ψυχούλας μου ζητώ τον ίππο για καβαλάρη το παλικάρι που και τον θάνατο αψηφά.
πολύ καλό καλησπέρα!!!! ::up.:: ::up.:: | | adespotoi
26-08-2009 @ 12:20 | οι χαρά κρύβεται στα μικρά πράγματα. ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
