Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132671 Τραγούδια, 271121 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πόσες φορές
 
Πόσες δεν ονειρεύτηκες φορές πως δεν κοιμάσαι
Μα πως πετάς σε γαλανό ουρανό δίχως σχοινιά
Πόσες στον ύπνο σου φορές άκουσες να βρυχάται
Μια θάλασσα κι ας ήτανε μίλια πολλά μακριά

Πόσες ευχήθηκες φορές να ‘σουνα νιο φεγγάρι
Αυτάρεσκα που λούζεται στου αιγαίου τα νερά
Να πέθαινες κάθε πρωί και να γεννιέσαι βράδυ
Ολόγιομο, κι ολόφωτο από το πουθενά

[I]Έχει ανάγκη η ψυχή τ’ ανθρώπου από αυταπάτη
Σε μια ζωή απροσδόκητη, φριχτά προσωρινή
Τι η φυλακή είναι φυλακή αν ειν κι από μετάξι
κι η μοναξιά είναι μοναξιά αν είναι και χρυσή[/I]

Πόσες δεν έκανες φορές όνειρα του πελάγους
Δραπέτευες μα επέστρεφες πάντα στην ίδια γη
Δεν πήρες τον λυτρωτικό καρπό απ’ τους λωτοφάγους
Κι είσαι σαν ακυβέρνητο στις μνήμες σου σκαρί



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
La Petite
27-08-2009 @ 23:15
Δεν πήρες τον λυτρωτικό καρπό απ’ τους λωτοφάγους
Κι είσαι σαν ακυβέρνητο στις μνήμες σου σκαρί
::theos.:: ::theos.:: ::1255.::
Μαρία Χ.
27-08-2009 @ 23:31
Kαταπληκτικό τραγούδι !!!.. τί να λέμε πάλι για τη γραφή σου ;;...
Καλημέρα Χρήστο !
ειρήνη
27-08-2009 @ 23:51
Σε μια ζωή απροσδόκητη, φριχτά προσωρινή

αυτό κρατάω
όλο υπέροχο

καλημέρα
Mικρουλι
27-08-2009 @ 23:54
"Έχει ανάγκη η ψυχή τ’ ανθρώπου από αυταπάτη
Σε μια ζωή απροσδόκητη, φριχτά προσωρινή
Τι η φυλακή είναι φυλακή αν ειν κι από μετάξι
κι η μοναξιά είναι μοναξιά αν είναι και χρυσή"

Απίθανο Χρηστο!! ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
akolouthos
28-08-2009 @ 00:00
Πόσες δεν ονειρεύτηκες φορές πως δεν κοιμάσαι
Μα πως πετάς σε γαλανό ουρανό δίχως σχοινιά
Πόσες στον ύπνο σου φορές άκουσες να βρυχάται
Μια θάλασσα κι ας ήτανε μίλια πολλά μακριά

.......................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sofiagera
28-08-2009 @ 00:06
Στοχαστικό, με υπαρξιακές ανησυχίες,πολύ καλό ::up.:: ::up.:: ::up.::
yiannistellidis
28-08-2009 @ 00:11
Έχει ανάγκη η ψυχή τ’ ανθρώπου από αυταπάτη
Σε μια ζωή απροσδόκητη, φριχτά προσωρινή
Τι η φυλακή είναι φυλακή αν ειν κι από μετάξι
κι η μοναξιά είναι μοναξιά αν είναι και χρυσή
::theos.:: ::up.:: ::up.::
Simos_Vassilis
28-08-2009 @ 01:26
Πόσες δεν έκανες φορές όνειρα του πελάγους
Δραπέτευες μα επέστρεφες πάντα στην ίδια γη
Δεν πήρες τον λυτρωτικό καρπό απ’ τους λωτοφάγους
Κι είσαι σαν ακυβέρνητο στις μνήμες σου σκαρί
....................μοναδικό...................
rock sugar
28-08-2009 @ 02:54
...άπειρες.
poetryf
28-08-2009 @ 03:23
Δεν έχεις ιδέα πόσες....
Ομορφιές και πάλι Χρήστο μου!
Νεφελοβάτης
28-08-2009 @ 07:02
Πολύ όμορφο Χρήστο.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο