| |
μες την αυγή
μες το καταγάλανω νερό
μες τον βάλτο που βουλιάζει
το κορμί μου ισιχάζει..
τιποτά δεν με τρομάζει
ουτε το τέλος ουτε η αρχή
ζω απλά την διαδρομή..
δυο φτερά χαραγμένα
στο κορμί μου γατσομένα
δυο πλιγές
η μια εισαι εσύ η άλλη οι ευχές..
μια πυκρία εχω στην γλώσσα
ισως να ναι το φιλή σου
ενα παραμύθι οι ευχές
που το έφερες μαζί σου..
ενα καράβι το μυαλό
που σαλπάρη συνεχώς
ψάχνει να βρει εμπειρήες
να ζήση τρικημίες..
άσε με λοιπόν, μην με κρατάς στο χτές...
δεν χρειάζετε φτερά για να πετάξεις ψυλά
είναι υπερβολή οι άγγελοι, μην τα πειστεύης αυτα
κάνε μια βουτιά στην λίμνη του μυαλού
άραξε λιγάκη και θα μάθεις τα μυστικά
δεκαπενταύγουστος, απρόβλεπτη ημέρα
δεν ξέρω παραπέρα
μου αρέσουν οι εκπλίξοις
ποτέ δεν έχω τύψεις..
μες τον βάλτο να βουλειάζω
δεν παραπονιέμε, δεν δικάζω
αντίθετα ισυχάζω..
ηθελές που λές να με κάνεις να αλάξω
στο είχα πει πολές φορές, πως δεν θα πάψω
δεν θα πάψω τον εαυτό μου να μην σωπάσω..
δεν ήθελες αγώρη
δεν ήθελες εμένα
απλά ονυροπολούσες για μία μαριονέτα
να τραβάς τα σκινιά και να σου λέει ενα γειά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
