Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131402 Τραγούδια, 269598 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Α-φηγηματική του Α
 
Πόρτες, παράθυρα όλα έκλεισαν
μαζί μ' ένα θλιμμένο καλοκαίρι
που δεν μπόρεσα να το ζήσω
κι ένα φθινόπωρο που φθάνει
θλιμμένο κι αυτό
κλέβει τα όνειρα που είχα για μας
κλέβει χάδια που σούστελνα κρυφά με τον άνεμο
σε κείνες τις νυχτερινές συνεδρίες
τότε που στην αγκαλιά μου σε κράταγα

Τώρα πονάει εκείνο το Α της Α-πουσίας σου
και το Α της Α-πελπισίας με παγιδεύει σε ιστούς
χάρτινα καράβια μου στέλνει
για να ταξιδέψω σε γεύσεις θανάτου
του δικού μου θανάτου
πάνω σε ίχνη από τσαλακωμένα σεντόνια
που αφηγούνται την Α-πόγνωση
το τέλος που ήρθε πριν γίνει Α-ρχή
από τα Α-ποφλοιωμένα φιλιά
που δόθηκαν σε έρημα κρεβάτια
σε βουβά τριξίματα
να ειρωνεύονται την Α-ναπηρία
μιας κομματιασμένης ψυχής
από τα δικά σου λόγια
από το Α-κίνητο στα μάτια σου
σαν παλιά σιωπηλή φωτογραφία
Α-μίλητη με το βλέμμα εστιασμένο στον φακό
κάποιου πλανόδιου που αιχμαλώτισε την ψυχή
σε παγωμένο φόντο
σαν τ' Α-ποξηραμένα λουλούδια των βάζων
που δεν διψούν πια
σαν επίλογος σε τελειωμένο βιβλίο
μετέωρη εκεί Α-νάμεσα στα χείλη
που δεν τα χόρτασαν

Έμεινα να σε κοιτώ πληγωμένο
σ' όλες τις φωτογραφίες του δρόμου
που είχαν το ραγισμένο σου βλέμμα,
μ' έσκιζαν απροσχεδίαστα
με λιθοβολούσαν τα βλέφαρα
τα κρυμμένα πίσω από τα μαύρα σου γυαλιά
ενώ αιμορραγούσα, ξεψυχούσα με χείλη στεγνά
ικέτευα να φανείς
καταργούσα όλες τις μνήμες
για να ξεγλιστρήσω, ν' αρμενίσω στη σκηνή
με μοναδικό θεατή Εσένα.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
oneiropola
17-09-2009 @ 09:38
Έμεινα να σε κοιτώ πληγωμένο
σ' όλες τις φωτογραφίες του δρόμου
που είχαν το ραγισμένο σου βλέμμα,
μ' έσκιζαν απροσχεδίαστα
με λιθοβολούσαν τα βλέφαρα
τα κρυμμένα πίσω από τα μαύρα σου γυαλιά
ενώ αιμορραγούσα, ξεψυχούσα με χείλη στεγνά
ικέτευα να φανείς
καταργούσα όλες τις μνήμες
για να ξεγλιστρήσω, ν' αρμενίσω στη σκηνή
με μοναδικό θεατή Εσένα.
υπέροχο ::up.:: ::hug.:: ::up.::
Σοφάκι χρόνια σου πολλά!!! να είσαι πάντα καλά
sofia strezou
17-09-2009 @ 10:23
Σ' ευχαριστώ oneiropola για τις ευχές.
Να είσαι καλά και να δημιουργείς!!
dr.rockthan
17-09-2009 @ 12:04
πολυ ομορφο!!!
μπραβο!!!!
dimvel
18-09-2009 @ 00:32
Το δημιουργικό Α της απώλειας.
Χρόνια πολλά !!!
Εύχομαι να συναντήσεις δημιουργικά όλα τα γράμματα!!!
sofia strezou
18-09-2009 @ 01:36
Ευχαριστώ για τις ευχές dimvel.
Ελπίζω να καταφέρω να συναντήσω αρκετά από τα γράμματα, στις ποιητικές αναζητήσεις μου. Το σκέφτομαι...
romance4love2you
21-09-2009 @ 10:32
::up.:: ΝΑΙ!!!
Με μια πρώτη ματιά το προσπέρασα κάπως στα γρήγορα
το διάβασα και το ξαναδιάβασα κι αναζητούσα κάτι
και το βρήκα ήταν το Α-ψεγάδιαστο της ψυχής σου
και με άγγιξε τόσο στα αλήθεια,μπράβο... ::theos.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο