| |
Κυνηγός Ξαρμάτωτος
Πανσέληνο σε στήθος κρέμασε
πέπλα διάφανα κι αστέρια φόρεσε
ελπίδα, υπόσχεση δειλή που ξεπροβόδισε
νύχτα, καρδιά μου φώς δικiάς σου ζήτησε
Κυνηγός ξαρμάτωτος σαν βρέθηκα μπροστά σου
δε μιλώ, παγίδα ομορφιάς σου στόμα μου
σ’αγαπώ, ηχώ μονάχη στη καρδιά μου
Της θλίψης βάλσαμο το γέλιο σου
θάρρος απροσδόκητο η φωνή σου
σε στενά σοκάκια ακολουθώ το νεύμα σου
χείλι δαγκωμένο, τάμα σιωπηλό το βλέμμα σου
Κυνηγός ξαρμάτωτος σαν έμεινα κοντά σου
πληγωμένος, αιχμηρό σου βέλος που διαπέρασε
λυτρωμένος, στοργικό σου χάδι που φυγάδευσε
Τις καμπύλες του κορμιού σου ιχνηλατώ
κρίνα, λεμονιές σου, ρόδια να γευτώ
σε μαλλιών σου μπούκλες παίζω το κρυφτό
πυρετού σου αγγάλη χάθηκα για να βρεθώ
Κυνηγός ξαρμάτωτος σαν ξαγρυπνώ σιμά σου
σε φιλώ, στα χείλη βρίσκω πάλι τη μιλιά
σ’αγαπώ, και θήραμα σου ακόμα μια φορά
(9-9-2009)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
