stixoi.info: Πάτωμα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πάτωμα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130934 Τραγούδια, 269492 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Πάτωμα

κοιτάζω το πάτωμα..
πόσα κοινά έχουμε..
όπως κ αυτό έτσι κ εμένα με πατάνε..
προσπαθούν να με καθαρίσουν..
όμως κάποιοι λεκέδες δεν φεύγουν..
αλλάζουν κάποια σημεία πάνω μου..
αλλά αυτό ξαναβρωμίζει..
Πόση βρωμιά υπάρχει εκεί έξω άραγε..;;
Κ όταν βρείς το σωστό καθαριστικό αυτό που θα παίξει λυτρωτικό ρόλο κ θες να μείνει για παντα μέσα σου αυτό λείπει όλο κ πιο πολύ...ξέρεις ότι ξέρει πώς μπορεί να σε έχει δικιά του...αλλά εσύ θες να το ζήσεις..να ζήσεις σε τι;σε ένα ψέμα;σε κάτι που ξέρεις ότι δεν είναι δικό σου;αλλά κάτι δανεικό;
Πώς μπορείς να ζείς έτσι;πώς..;;

Είμαστε πιόνια σε όνειρα μακριά από τα δικά μας.Είμαστε στάχτες σε ξένες φωτιές.Ζούμε στη σκιά μιας αγάπης ξεφτισμένης.Χάντρες κόκκινες ο χρόνος,τα λεπτά λογαριάζουμε ευλαβικά.

Είμαστε είδωλα σε θολά νερά.Είμαστε ανέλπιδες χαρές Χανόμαστε στη δίνη
Στο φως της μέρας ουρλιαχτά.

Είμαστε αερικά . Ερχόμαστε και φεύγουμε
Είμαστε σκισμένα χαρτιά
Παλεύουμε για μιαν ανάσα
Πεθαίνουμε για μια στιγμή
Τη Στιγμή…

Και όπως χάνεις τη μορφή σου
Εκεί είμαι να μαζεύω τα όνειρα σου…

Είμαστε σαν από βροχή.Αντίπαλοι στην ίδια μοίρα.Είμαστε φλογισμένα όρνια
Και πονάμε τη κάθε στάλα που μας διαπερνά
Πονάμε για να ζούμε
Ζούμε για να πονάμε
Κι όμως ζούμε…

Κείτομαι στο πάτωμα μου...βλέπω πώς πήρα την ζωή μου λάθος..Γιατι;Γιατί να μην μπορώ να σε ζήσω;


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Στην πιό μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή

Γιώργος_Κ 27-09-2009 @ 00:18	Το έχω νιώσει το συναίσθημα ...επίπεδα πατώματος! Καλού κακού κάνε επίστρεψε σε έναν ειδικό να πάρεις μια γνώμη μόνο ...και βρες παρέα! ::rol.::
Γιάννης Ποταμιάνος 27-09-2009 @ 01:09	Είμαστε αερικά . Ερχόμαστε και φεύγουμε Είμαστε σκισμένα χαρτιά Παλεύουμε για μιαν ανάσα Πεθαίνουμε για μια στιγμή Τη Στιγμή… ::yes.:: ::yes.::
monajia 27-09-2009 @ 02:07	ωραιο συνεσθημα,να το νιωθουν οι αλλοι ομως ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
efrosiba 27-09-2009 @ 04:06	Πονάμε για να ζούμε Ζούμε για να πονάμε Κι όμως ζούμε… ::up.::
Ναταλία... 27-09-2009 @ 04:06	Είμαστε αερικά . Ερχόμαστε και φεύγουμε Είμαστε σκισμένα χαρτιά Παλεύουμε για μιαν ανάσα Πεθαίνουμε για μια στιγμή Τη Στιγμή… ::yes.:: ::yes.::
ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ 27-09-2009 @ 05:13	είμαστε...όλα αυτά που γράφεις τόσο γλαφυρά! μου άρεσε πολύ! ::up.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο