| |
Ένας καημός λιγότερος πριν σε γνωρίσω
κι ένας μου κόπος - να βρίσκω ρίμες - πιο μικρός.
Πόσο βαρύ τώρα να ψάχνω να σε κλείσω
σ’ έναν μονάχα στίχο μου, που όσο πικρός
κι αν βγεί, δεν θα πονάει σαν την σιωπή σου,
ή σαν το «αντίο», τη μόνη λέξη σου που, όσο κοντά μου
έζησες, άκουγα δίπλα σε μια άλλη – αχ ναι, θυμίσου –
λέξη, γυμνή και ξεχασμένη: το όνομά μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
