|
| Το κορίτσι ενός φίλου | | | Ήρθα και σήμερα νωρίς, πριν έρθει η άλλη παρέα,
χρόνια πολλά σου ευχήθηκα, σου 'πα πως είσαι ωραία,
στο μάγουλο με φίλησες, μα ξάφνου είχες δακρύσει,
πάνω μου το κεφάλι σου άφησες ν' ακουμπήσει.
Κι αργότερα στα χέρια μου σφιχτά σ' είχα κρατήσει,
χορεύαμε, τα μάτια μας κι οι δυο τα 'χαμε κλείσει,
με μέθυσε το άρωμα από τα μακριά μαλλιά σου,
κι η ανάσα μου σταμάτησε ζητώντας τη δικιά σου.
#ρεφρεν
Μα τα χείλη ποτέ δεν ενώσαμε,
το φιλί αυτό ποτέ δεν το δώσαμε,
κι αν την άλλη στιγμή μετανοιώσαμε,
το πως νοιώσαμε θα μείνει.
Τη στιγμή αυτή ποτέ δε θα σβήσουμε,
στο μυαλό για πάντα θα την κρατήσουμε,
κι αν ποτέ πάλι την ξαναζήσουμε,
ίσως κάπως αλλιώτικα γίνει.
#ρεφρεν
Οσο βαθιά κι αν μ' έκαιγε, δεν το παραδεχόμουν,
ζητούσα πάντα μια αφορμή στο σπίτι σου να ερχόμουν,
να σου μιλήσω, να σε δω, κι ας είν' έστω για λίγο,
μα να μη σ' έχω αν δε μπορώ, καλύτερα να φύγω.
Δεν ξέρω αν ήταν έρωτας, ή αν ήτανε μια ιδέα,
αισθήματα μονόπλευρα, ή αισθήματα αμοιβαία,
μα κάποιου φίλου μου καλού αφού ήσουν το κορίτσι,
ό,τι κι αν αποφάσιζα, θα 'ταν η λάθος λύση.
Ευτύχης Χαιρετάκης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| ftx , f(x) , heretiq , gaizkin , epsilon_xi_76 , Ευτύχης Χαιρετάκης | | |
|
Ανώνυμο σχόλιο <5/1/2005 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟ! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|