Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Kλόουν
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130899 Τραγούδια, 269487 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Kλόουν
 
Τώρα που όλα θαρρείς πως τα έκανες μείνε μόνος σου βλάκα, έτσι κι αλλιώς είναι το μόνο που σου μένει, έλεγες. Το φόβο που όλους τους άλλους θα νικήσει κράτα, γερασμένα τα λόγια σου περνάνε σα τίποτα να μην τ’ αλλάζει, μακρινή ανάμνηση η πραγματικότητα, κοιτάω τον καθρέφτη είμαι αλλά δεν είμαι εγώ.

έχω μόνο το μυαλό μου δε χρειάζομαι εχθρούς
δε χρειάζομαι αγάπες και σοφίες
δε χρειάζομαι ανάσες ούτε φίλους δανεικούς
και ανθρώπους που να λένε μαλακίες

έχω μόνο τη καρδιά μου ή ένα κομμάτι απ’ αυτή
λιγοστή μα όμως φτάνει για να ζήσω
πώς δακρύζει το φεγγάρι πώς η μέρα γελαστή
μου ζητάει απ’ τον μηδέν να ξαναρχίσω

κι όταν κοιτάω τον καθρέφτη σα παράθυρο ανοιχτό
μια πολιτεία και ένας κλόουν με κοιτάει
μες στο βλέμμα του το άδειο πως το βλέμμα μου να βρω
τζάμι που’ ναι ο καθρέφτης κι όλο σπάει
[I][/I][I][/I][I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μενω μόνος μου στο μόνο που μου μένει
 
Γιάννης Ποταμιάνος
27-09-2009 @ 11:59
κι όταν κοιτάω τον καθρέφτη σα παράθυρο ανοιχτό
μια πολιτεία και ένας κλόουν με κοιτάει
μες στο βλέμμα του το άδειο πως το βλέμμα μου να βρω
τζάμι που’ ναι ο καθρέφτης κι όλο σπάει

Όλο είναι καλό
Αλλά αυτό το κομμάτι μου
άρεσε πολύ
::yes.:: ::yes.::
frozenangel
27-09-2009 @ 12:06
κι όταν κοιτάω τον καθρέφτη σα παράθυρο ανοιχτό
μια πολιτεία και ένας κλόουν με κοιτάει
μες στο βλέμμα του το άδειο πως το βλέμμα μου να βρω
τζάμι που’ ναι ο καθρέφτης κι όλο σπάει

Φοβερο !!!!!!
oneiropola
27-09-2009 @ 12:09
κι όταν κοιτάω τον καθρέφτη σα παράθυρο ανοιχτό
μια πολιτεία και ένας κλόουν με κοιτάει
μες στο βλέμμα του το άδειο πως το βλέμμα μου να βρω
τζάμι που’ ναι ο καθρέφτης κι όλο σπάει
::yes.:: ::up.::
monajia
27-09-2009 @ 12:14
ενα ποιημα με νοημα
στιχοι βαθιστιχαστη ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
27-09-2009 @ 12:56
::yes.:: ::yes.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
27-09-2009 @ 13:46
......Και ολοι οι παλιατσοι με την οψη την αστεια
κρυβουν οτι μεσα τους βαθια πονουν.....
Μου αρεσε αυτη η παραδοχη της αληθειας Κωνσταντινε.
Και με ενα κομματι της καρδιας ζεις φτανει να ξερεις τι θες.
Ωραιοι στιχοι

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο