Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μεσάνυχτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130439 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μεσάνυχτα
 "σ' αφήνω στον αέρα για να σε βρω στο φως"
 
Σέρνετ' ο χρόνος σαν μακρύ από ταφτά φουστάνι
κι ο συριγμός του έσκισε στα δυο τη γη εμπρός μου
Κίνησες για την πέρα ακτή του Παγωμένου Κόσμου,
κρύσταλλα πέφτ' η ανάσα μου, στον κόρφο σου δε φτάνει.


Λατίνι σε ταξίδεψε κι ως ξεμακραίνεις πες μου,
πώς ξεθωριάσαν οι άλλοτε μελίχρυσές μας ώρες;
Στάζει σιωπή απ' την πένα μου κι οι μέρες, λογχοφόρες,
μες στις Δευτέρες έπνιξαν όλες τις Κυριακές μου.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

"Πώς να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου... ο ουρανός δικός μου, η θάλασσα στα μέτρα μου..."
 
iokasth
28-09-2009 @ 11:55
Στάζει σιωπή απ΄την πένα μου κι οι μέρες, λογχοφόρες.
Πάρα Πολύ Ω Ρ Α Ι Ο !!!
Καληνύχτα.
ΝεφΕλλη
dr.rockthan
28-09-2009 @ 12:42
τι ομορφα λογια!!!
τι παραστατικη περιγραφη!!!

ενα αριστουργημα
μπραβο ::yes.:: ::yes.::
Xωρολάτρης
28-09-2009 @ 13:05
H αγαπητή μου Yol που ήρθε Μεσάνυχτα με χειμωνανθούς στα μαλλιά της και ικανή να περιγράψει την πιο μεγάλη υπερβολή σκηνών προκειμένου να κινηθεί στον δρόμο της ποιητικής συγκίνησης ..
Οντως κρύβουν μια ανυπάκουη υπερβολή θα έλεγα όλα αυτά τα κρύσταλλα και οι λογχοφόρες μέρες..και καλά κάνουν που δεν την κρύβουν μοναχά αλλα την πετούν και προς τα έξω για να τρομάξουν τα κύταρρα μιας Κυριακής που πνίγηκε μέσα σε μια Δευτέρα..
Πολύ υπερβολικό..Τόσο υπερβολικό μάλιστα που σχεδόν μοιάζει σαν την διαδικασια του να ζεις!
poetryf
28-09-2009 @ 13:19
Θα συμφωνήσω με το σχόλιο του Γιάννη...
Εξαιρετικό...
smaragdenia
28-09-2009 @ 13:21
Καλο θα ελεγα!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
sofiagera
28-09-2009 @ 14:02
Λατίνι σε ταξίδεψε κι ως ξεμακραίνεις πες μου,
πώς ξεθωριάσαν οι άλλοτε μελίχρυσές μας ώρες
Στάζει σιωπή απ' την πένα μου κι οι μέρες, λογχοφόρες,
μες στις Δευτέρες έπνιξαν όλες τις Κυριακές μου ::up.:: ::up.:: ::up.::

ΥΠΕΡΟΧΟ
ΚΑΡΑΝΤΙ
28-09-2009 @ 14:09
Στάζει σιωπή απ' την πένα μου...
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
28-09-2009 @ 23:38
Πολύ όμορφο!::up.::
Την καλημέρα μου!
Ελένη Σ.
29-09-2009 @ 01:02
Μου άρεσε. Μου άρεσε πολύ Yol μου! Ξέρεις έχω μια δημιουργία με τον ίδιο τίτλο…. «Μεσάνυχτα», μιλά κι’ αυτό για κάποια ξεθωριασμένα χρώματα. Είναι υπέροχος ο τρόπος που ξεδιπλώνεις το κέντρο της νύχτας, μέσα σ’ ένα παγωμένο κόσμο, ο τρόπος που περιγράφεις αυτό το ταξίδι, μα και τις άλλοτε μελίχρυσες ώρες. Όμορφη γραφή, πολύ όμορφη!
Yol
29-09-2009 @ 04:46
Πόσα σχόλια για λίγα ταπεινά στιχάκια!... Σας ευχαριστώ όλους, με συγκινείτε, αλήθεια.
dimvel
01-10-2009 @ 05:48
Κάθε στίχος και μια ιστορία ή ένας πίνακας...
Πολύ φωτεινά τα μεσάνυχτά σου... υπέροχο σέλας!!!

χρηστος καραμανος
09-10-2009 @ 22:39
Λατίνι σε ταξίδεψε κι ως ξεμακραίνεις πες μου,
πώς ξεθωριάσαν οι άλλοτε μελίχρυσές μας ώρες
Στάζει σιωπή απ' την πένα μου κι οι μέρες, λογχοφόρες,
μες στις Δευτέρες έπνιξαν όλες τις Κυριακές μου.


::up.:: ::up.:: ::up.::
Μετέωρος Άγγελος
31-03-2011 @ 18:10
Διαμάντι!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο