| |
| | Αν δε μ'αγάπησες εσύ |  | | |
Εγώ στα χέρια σου βρήκα ολάκερα χαμένα νησιά
Και τα πελάγη που τα σκέπαζαν τα μάζεψα και τα ‘πια στα φιλιά σου…
Εγώ μέσα στα μάτια σου είδα κόσμους που ποτέ τους δεν υπήρξαν ,σε χιλιάδες παραδείσους περπάτησα ,με λίμνες, με δάση, με πουλιά που με παρέσερναν μαζί τους… και πετούσα.
Εγώ στη ψυχή σου βρήκα χαμένους θησαυρούς, κάστρα που άνοιγαν διάπλατα τις πόρτες τους να περάσω… Κατέβαινα από μια άμαξα, διό μαύρα άλογα την έσπρωχναν… και εσύ μου άνοιγες την πόρτα, μου φιλούσες το χέρι στοργικά και με το χαμόγελό σου άνθιζαν μες το καταχείμωνο λιβάδια ολάκερα.
Εγώ στην πνοή σου, χάθηκα και ξεψύχησα και αναστήθηκα. Και είδα πλάσματα που η φαντασία ακόμα δεν τα βλέπει. Είχαν μορφή, μα όχι σώμα, ούτε έκταση. Δεν ήταν πνεύματα, ούτε στοιχειά.. και έμπαιναν μέσα μου και με διαπερνούσαν. Τα τόσα ρίγη, τα τόσα δάκρια, τα τόσα μύρια συναισθήματα…
Εγώ με τη φωνή σου άκουσα ψιθύρους να μου τραγουδάνε μυστικά ,αιώνια θαμμένα, που κανείς δε ξέρει, κανείς δεν άκουσε ποτέ… Κι όμως τα γνώρισα, κι όμως τα άκουσα. Τσούγκριζαν τα ποτήρια τους… Ήταν η Αγάπη και ο Έρωτας και η Φιλία και η Μαγεία… τόσοι θεοί να πίνουν νέκταρ κι αμβροσία πάνω στα κεριά που έλιωναν για χάρη μας τα βράδια…
Τα τόσα βράδια που ο εαυτός μου ανέβλυζε και αναδυόταν από ωκεανούς. Με κοράλλια και κοχύλια και μαργαριτάρια χωμένα στα μαλλιά μου. Και ο ήχος της θάλασσας, αυτή η μυρωδιά κι αυτή η γεύση … ποτέ τους δε φεύγουν.
Εγώ το είδα το φεγγάρι, το έπιασα. Υπέρογκο μπροστά στα μάτια μου πλανιόταν… και το άγγιξα. Και διακτινίστηκα… σε άλλους γαλαξίες.
Αν δε μ’ αγάπησες.
Αν δε μ’ αγάπησες εσύ.
Αν δε μ’ αγάπησες εσύ… αγάπη δεν υπάρχει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Dark Princess.... | | | |
|
monajia
02-10-2009 @ 08:06 | υπαρχει μαρια μου υπαρχει...
ακου και μενα....πολυ ομορφο...μπραβο... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Raizon
02-10-2009 @ 08:24 | :-) | | Γιάννης Ποταμιάνος
02-10-2009 @ 08:46 | Αν δε μ’ αγάπησες εσύ… αγάπη δεν υπάρχει
Μπράβο Μαρία
Καλό απόγευμα
::yes.:: ::yes.:: | | smaragdenia
02-10-2009 @ 10:07 | Εγώ με τη φωνή σου άκουσα ψιθύρους να μου τραγουδάνε μυστικά ,αιώνια θαμμένα, που κανείς δε ξέρει, κανείς δεν άκουσε ποτέ… Κι όμως τα γνώρισα, κι όμως τα άκουσα. Τσούγκριζαν τα ποτήρια τους… Ήταν η Αγάπη και ο Έρωτας και η Φιλία και η Μαγεία… τόσοι θεοί να πίνουν νέκταρ κι αμβροσία πάνω στα κεριά που έλιωναν για χάρη μας τα βράδια…
ΑΠΛΑ .....ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::hug.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
