| |
Τα σπιτάκια της φτωχικής συνοικίας πλινθόκτιστα και χαμηλά
Ο ζωογόνος ήλιος άφαντος απ’ τα λερά χωμάτινα δρομάκια
Πρόσωπα απ’ τον καθημερινό τίμιο μόχθο αυλακωμένα
Και παπούτσια σκονισμένα μες στου μεσημεριού τη συννεφιά.
Στις γλάστρες τα ζουμπούλια διψούν για γάργαρο νερό
Και τα παραθυρόφυλλα χτυπούν απ’ τ’ ανέμου τον καημό
Όνειρα που σβήνουν σαν της καμινάδας τον κατάμαυρο καπνό
Και παιδιά χλωμά που φτερουγίζουν στον πληγωμένο ουρανό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
