| |
Ειναι ενα μερος σκοτεινο και ανηλιαγο
που ρουφαει το φως
πνιγει τη ζωη
μεσα σε κακοφωτισμενους διαδρομους
με λαμπες φθοριου να τρεμοπαιζουν
με ρομπες ασπρες να ανεμιζουν
και να ψυθιριζουν ψευτικα λογια παρηγοριας
και υποσχεσεις τζουφιες
το χαμογελο σβηνει εκει και γινετε λυγμος
και ο θανατος βασιλευει και κυβερνα
και οι υποτακτικοι του
σε κοροιδευουν μεσα στο προσωπο σου
σου κτυπανε τη πλατη με κατανοηση
και τα δωρα να ξεχειλιζουν απο τις τσεπες
ιδια θυμιαματα ιδια παρακαλια
εδω ο αδης εχει το βασιλειο του
πανω στο φως
ολα ειναι γκριζα γυρω του
εδω η ζωη πνιγετε
ξεχνα το φως
ξεχνα τον ηλιο
ξεχνα τον αερα
ξεχνα τα λουλουδια
ξεχνα τα αρωματα
ξεχνα τη ζωη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
