monajia
06-10-2009 @ 12:09 | υπεροχο.......... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΜΝΗΜΩΝ
06-10-2009 @ 13:20 | 23.02΄58΄΄ 6/10/2009
Με τα καράβια σου τα χάρτινα αυτά
στις θάλασσες του νου που 'χεις σαλπάρει
ίσως παλεύοντας με βλέμματα κλεφτά
ανδρών μες το θαλασσινό φεγγάρι
ίσως γοργόνα έγινες κι εσύ μαζί
με κείνη που μας λεν τα παραμύθια
για να ρωτάς και ν' απαντούν οι ναυτικοί
ποιας είναι της Αγάπης η αλήθεια...
Ένα πραγματικά υπέροχο τόσο σε σύλληψη όσο και απεικόνιση ποίημα.... Μαρία μπράβο σου..... | |
sofiagera
06-10-2009 @ 13:30 | Κι ήθελες λέει ν' αγοράσεις το γυαλό
Μαζί με κείνο το καράβι πού 'χες διώξει
Μα εγώ όνομα και σώμα δεν πουλώ
Μήτε ανασταίνω.. ό,τι έχεις θανατώσει ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ | |
Simos_Vassilis
06-10-2009 @ 13:43 | ............................ ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
oneiropola
06-10-2009 @ 14:33 | Κι ήθελες λέει ν' αγοράσεις το γυαλό
Μαζί με κείνο το καράβι πού 'χες διώξει
Μα εγώ όνομα και σώμα δεν πουλώ
Μήτε ανασταίνω.. ό,τι έχεις θανατώσει...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ναταλία...
07-10-2009 @ 00:59 | Κι ήθελες λέει ν' αγοράσεις το γυαλό
Μαζί με κείνο το καράβι πού 'χες διώξει
Μα εγώ όνομα και σώμα δεν πουλώ
Μήτε ανασταίνω.. ό,τι έχεις θανατώσει...
πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
smaragdenia
07-10-2009 @ 12:14 | Μνήμες και όνειρα.. βιώματα σωρό
Τόσες αγέννητες του μέλλοντος ελπίδες
Στέρεψε κείνο το αθάνατο νερό
Που είχες στάξει στου κορμιού μου τις σελίδες...
::up.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
 |
