Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131446 Τραγούδια, 269603 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Προστάζω Εαυτόν
 
[align=center]
Δε σήκωνε τα μάτια , ν’αντικρίσει ανθρωπότητα.
Δυο χέρια κρεμασμένα, ψαχούλευαν τα όνειρα,
που χάθηκαν καιρό.
Χρωματιστές κορδέλες μείναν, ν’ανεμίζουνε δεμένες,
πάνω σε κομμένες ρίζες.
Κι έπειτα νηνεμία.
Νεκροί κόκκοι σκόνης γεννήσανε σωρούς.
« Σκονίστηκαν τα παπούτσια μου, τα δάχτυλά μου, το στήθος μου».
Δείγμα ύπαρξης, ένα κεφάλι τεντωμένο .
Προς την ανθρωπότητα.
Για πρώτη φορά, με πνιγηρά αγκομαχητά
προστάζει εαυτόν.
« Πρέπει να επιλέξω»!
Τόσο επιβλητικά αναγκαίο.
Κουδούνιζαν τα μηλίγγια.
Εμπύρετες φλέβες, αγκαλιά με μιαν ανάσα.
Πρέπει να επιλέξεις.
Για να μην καταντήσεις κάτοικος
σε αλλουνού το μνήμα, μα στο δικό σου.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ηypocrisy
27-10-2009 @ 18:48
ναι καταρα κι αρετη η γυμνια της ψυχης ..
Ομορφια ....
romance4love2you
27-10-2009 @ 22:27
Πανέμορφο και βαθύ,μπράβο σου...
Χρόνια Πολλά
monajia
28-10-2009 @ 00:47
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
πανέμορφο.......................................
Γιάννης Ποταμιάνος
28-10-2009 @ 01:03
Μπράβο Ελένη
Πολύ όμορφο ποίημα

καλημέρα
::yes.:: ::yes.::
Georgia_paros
28-10-2009 @ 01:54
Δείγμα ύπαρξης, ένα κεφάλι τεντωμένο .
Προς την ανθρωπότητα.
Για πρώτη φορά, με πνιγηρά αγκομαχητά
προστάζει εαυτόν.
« Πρέπει να επιλέξω»!
Τόσο επιβλητικά αναγκαίο.
Κουδούνιζαν τα μηλίγγια.
Εμπύρετες φλέβες, αγκαλιά με μιαν ανάσα.
Πρέπει να επιλέξεις.
Για να μην καταντήσεις κάτοικος
σε αλλουνού το μνήμα, μα στο δικό σου.

Ανατριχιαστικό......Μπραβο Ελενη!
Καλημερα και Χρονια Πολλα..
akolouthos
28-10-2009 @ 02:24
............................................
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
28-10-2009 @ 02:26
αριστουργημα..............
skorpina 81
28-10-2009 @ 04:14
προστάζει εαυτόν.
« Πρέπει να επιλέξω»!
Τόσο επιβλητικά αναγκαίο.
Κουδούνιζαν τα μηλίγγια.
Εμπύρετες φλέβες, αγκαλιά με μιαν ανάσα.
Πρέπει να επιλέξεις.
Για να μην καταντήσεις κάτοικος
σε αλλουνού το μνήμα, μα στο δικό σου....................................... ::theos.::
MARGARITA
28-10-2009 @ 06:39
η πιο δύσκολη επιλογή....μπράβο σου ζαχαρένια ::smile.::
poetryf
28-10-2009 @ 16:46
Aκόμα και μέσα στο πιο βαθύ σου μαύρο
ανιχνεύω κομμάτια από φως...
Δεν ξέρω, ίσως να΄ναι αυτή η επιλογή
που χρωματίζει με την πένα σου τα πάντα...
Καλό ξημέρωμα μικρή μου! ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο