χρηστος καραμανος
30-10-2009 @ 10:55 | Κι όπως βυθίζεται στης λίμνης, ο πόνος, τα νερά
Νιώθω να λιώνουνε τ’ αγκάθια που έχω στην καρδιά,
Μα είν’ όλα αυτά μια θλιβερή και ξένη φρεναπάτη,
Πως λιώνει ο πόνος στα νερά για τη χαμένη αγάπη.
Ο ΩΡΑΙΟΣ ΑΡΗΣ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
monajia
30-10-2009 @ 10:56 | πανέμορφη.............μπράβο..............................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
dr.rockthan
30-10-2009 @ 11:06 | Η αγάπη μου καθρεφτίζεται στης λίμνης το σκοτάδι
Μυστικά την αγκαλιάζουν τα σκιερά χέρια του Άδη
Φεγγοβολά στις στάλες πόνου που ρίχνουνε τα κρίνα
Και την ζωντάνια βρίσκει ευθύς σαν την φιλούν εκείνα.
Κι όπως βυθίζεται στης λίμνης, ο πόνος, τα νερά
Νιώθω να λιώνουνε τ’ αγκάθια που έχω στην καρδιά,
Μα είν’ όλα αυτά μια θλιβερή και ξένη φρεναπάτη,
Πως λιώνει ο πόνος στα νερά για τη χαμένη αγάπη.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
romance4love2you
30-10-2009 @ 12:14 | Δυνατό βαθύ και τόσο νοσταλγικό,με ναϊάδες και ξωτικά να το μαγεύουν και νύμφες να το τραγουδούν,μήπως και τ'ακούσει...
Μπράβο σου... ::hug.:: ::up.:: ::theos.::
Καλησπέρα... | |
sofiagera
30-10-2009 @ 12:18 | Η αγάπη μου καθρεφτίζεται στης λίμνης το σκοτάδι
Μυστικά την αγκαλιάζουν τα σκιερά χέρια του Άδη
Φεγγοβολά στις στάλες πόνου που ρίχνουνε τα κρίνα
Και την ζωντάνια βρίσκει ευθύς σαν την φιλούν εκείνα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
oneiropola
30-10-2009 @ 13:32 | Δυνατο μπραβο σου ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
 |
