Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131205 Τραγούδια, 269568 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στηριγματα- Μονογραμμα
 
ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ


Υγρο απογευμα.

Κραταω απο σενα εναν εσπερο.

Κραταω ενα μισχο απ’ τις παραισθησεις
Της αμετακινητης εικονας σου.

Σε τουτο
Το μισχο ακροβατωντας
Τραγουδαω
Την αγαπη μου.

Σα μια εξομολογηση που δε τελείωσε ποτε.



ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ


Τωρα που η γειτονια σου εγινε στοχασμος του ηλιου
Θαρθω να στησω γιορτες
Θαρθω γυμνος να κατοικησω την συγκαταβαση σου
Κι εσυ θασαι διπλα μου μ’ ενα καταρτι στα μαλλια
Και μ’ ενα γαλαζιο τοπιο αναμεσα στα ματια σου.


Εισαι το θεωρημα μεσα σ’ ευθειες φωτος.
Εισαι το γεγονος μου.
Σε χανω στην αντιληψη της μερας.
Σε ξαναβρισκω εκει που μοναζει η ανοιξη.

Ο χρονος περνα με αμηχανια απο μπρος σου.
Κι εσυ του γνεφεις βαστωντας το μονογραμμα των εποχων μου.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

manpanou@yahoo.gr
 
monajia
05-11-2009 @ 03:26
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ,,,,,,,ΟΛΟ ΝΟΗΜΑ.....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ppoppo
05-11-2009 @ 03:30
Εισαι το γεγονος μου.
Σε χανω στην αντιληψη της μερας.
Σε ξαναβρισκω εκει που μοναζει η ανοιξη.
::theos.::
Simos_Vassilis
05-11-2009 @ 04:13
.....................ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ...............
katiabid...
05-11-2009 @ 04:15
καλησπέρα, Μάνο

Τωρα που η γειτονια σου εγινε στοχασμος του ηλιου
Θαρθω να στησω γιορτες
Θαρθω γυμνος να κατοικησω την συγκαταβαση σου
Κι εσυ θασαι διπλα μου μ’ ενα καταρτι στα μαλλια
Και μ’ ενα γαλαζιο τοπιο αναμεσα στα ματια σου

πολύ όμορφο. .
::yes.::
και τρυφερό!
romance4love2you
05-11-2009 @ 04:42
Μοναδική γραφή κι απαράμιλη δομή
Δυνατά και με ατελείωτο βάθος και τα δύο
Κι αυτό το κατάρτι στα μαλλιά
και το θεώρημα... απογειώθηκα
Μπράβο σου ::hug.:: ::up.:: ::theos.::
Καλό μεσημέρι
Ioli2
05-11-2009 @ 05:07
Μπράβο σου!
Γιάννης Ποταμιάνος
05-11-2009 @ 10:09
Δεν είμαι τεχνοκριτικός αλλά αφού μου
το ζήτησες θα κάνω μια προσπάθεια
Έστω και αν αποτελεί ύβρη στην κριτική
Το πρώτο είναι ένα όμορφο τραγούδι της
αγάπης, μιας αγάπης αφηρημένης, σχεδόν
πλατωνικής, δηλαδή τραγούδι μιας ιδεατής
αγάπης που δεν εξωτερικεύεται με την
εξομολόγηση. Λειτουργεί πιο πολύ
μέσα στην νοσταλγία παρά μέσα στην
πραγματικότητα

Το δεύτερο έχει περισσότερο σχέση με τα
βιώματα του ποιητή. Γι’ αυτό αφήνει
ελεύθερο τον αναγνώστη στις δικές του
προοπτικές. Η λαχτάρα για επαφή είναι
δεδομένη αλλά με την αφηρημένη γυναίκα
«το θεώρημα σ’ ευθείες φωτός ανεξάρτητα
από τον χωρόχρονο. Πόθος του ποιητή
η ολική αποδοχή η διαχρονική. Πόθος
που μπορεί να γίνει δυνάστης

Μια συμβουλή, αν μπορώ να την δώσω.
Ένα ένα τα ποιήματα για να λειτουργούν
στο δικό τους περιβάλλον τα νοήματα.

Καλό σου βράδυ
::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
07-11-2009 @ 03:05
Εισαι το θεωρημα μεσα σ’ ευθειες φωτος.
Εισαι το γεγονος μου.
Σε χανω στην αντιληψη της μερας.
Σε ξαναβρισκω εκει που μοναζει η ανοιξη.
ΕΔΩ...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ...................

ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο