ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ..
Θα είμαι εκεί, μακριά από την αυγή της μέρας, πέρα από τα βουνά του ορίζοντά σου..
Μοναχός ταξιδιώτης, εξόριστος του εαυτού του άνθρωπος..
Θα αναζητάω τη δική μου μέρα, εκείνη που ποτίζεται από της θάλασσας το κύμα, που ο ήλιος της καίει την αμμουδιά της γης της..
Θα είμαι εκεί να αναζητώ στο άγγιγμα του ανέμου την πνοή του έρωτά σου..
Και έρημη όπως θα είμαι θα αφήσω το χέρι μου να τρυπώσει μέσα στη γη, καί ξάφνου με μία κίνηση δια μαγείας η άμμος θα με τυλίξει και μέσα της θα στριφογυρίσω σαν φυλλαράκι..
Θα με πάρει ακόμη πιο μακριά σου και κάθε ανάμνηση που με συνοδεύει θα γίνεται σύννεφο..
Ναι, θα είμαι εκεί μακριά σου, μα εσύ θα βρίσκεσαι παντού...
30-4-2009
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
