oneiropola
16-11-2009 @ 14:11 | Κουβέντες στην άμμο
σκορπά ο περαστικός
κατάρτια υψώνει
ξυπόλητος ναυαγός.
Το όνειρο ανάβει
στη σκονισμένη εσοχή
το γυαλί ραγίζει
στην ανυπότακτη φυγή.
Κουφετουλι καταπληκτικο και πολυ γλυκο ::up.::
καλο βραδυ να εχεις ::hug.:: | |
keramos
16-11-2009 @ 15:39 | Ελένη, έχει μια μυστηριώδη ομορφιά, το ποιηματάκι σου!!!
Διότι μπορεί να σκεπάσει έναν ολόκληρο φάρο...η σκιά του κοχυλιού!
::up.:: ::up.:: | |
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ
16-11-2009 @ 21:32 | Μυρωμένο μονοπάτι
απλώνεται στον ουρανό
ραντισμένο με αρμύρα
φορτωμένο με πορφύρα
πεταρίζει η ψυχή
στη σπίθα της ενοχής.
Πολύ όμορφο όλο αλλά αυτό ξεχωριστό !!!!! ::up.:: ::up.:: ::theos.:: | |
 |
