Γιάννης Ποταμιάνος
16-11-2009 @ 14:10 | Μπορεί να το έχεται ξαναδιαβάσει πιό πολύ
το ανεβάζω σαν φόρο τιμής στους παλιούς μου φίλους
χρόνια πολλά
| |
Helene52
16-11-2009 @ 14:10 | Σηκώνουμε το ανάστημά μας
που κάποτε ζήλεψε ο χάρος
Αυτό που δεν κόντυνε
ο συμβιβασμός των επιγόνων.
Και ζητάμε πάλι
Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία
Και ζητάμε πάλι
Δικαιοσύνη ενάντια στο Δίκαιο
Που την ανισότητα δικαιώνει.
Τέλειο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μπράβο Γιάννη ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
oneiropola
16-11-2009 @ 14:12 | Σηκώνουμε το ανάστημά μας
που κάποτε ζήλεψε ο χάρος
Αυτό που δεν κόντυνε
ο συμβιβασμός των επιγόνων.
Και ζητάμε πάλι
Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία
Και ζητάμε πάλι
Δικαιοσύνη ενάντια στο Δίκαιο
Που την ανισότητα δικαιώνει.
ΕΥΓΕ ΓΙΑΝΝΗ ::theos.::
καλο βραδυ ::hug.:: | |
Spartinos
16-11-2009 @ 14:18 | Γιαννη εγραψες Υμνο!!!
Μπραβο σου | |
Simos_Vassilis
16-11-2009 @ 14:26 | Η νύχτα ήταν, που άνθισαν οι άνθρωποι,
σαν νυχτολούλουδα, σαν γιασεμιά,
και μοσχοβόλησαν οι δρόμοι
......................ΜΠΡΑΒΟ.................... | |
ΚατεριναΘεωνα
16-11-2009 @ 15:03 |
Μέχρι που στο βλέφαρο του φεγγαριού
Αργοκύλησε ένα δάκρυ
Και στο βάθος πρόβαλε η αυγή
κατακόκκινη από αίμα.
ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΠΟΙΗΤΗ ΜΑΣ ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ::theos.:: ::hug.:: | |
kantadoros
16-11-2009 @ 21:36 | Μα ο λοχίας πρόταξε το όπλο του
Και βγήκαν στη νύχτα τα τρωκτικά
Οι φονιάδες ανθρώπων
από φονιάδες με στιλέτα,
από χαφιέδες με καδρόνια
Ο γείτονας ο διπλανός ο "φίλος" κάποιοι από μας που απλά αλλάζουν προσωπείο και όπλα.
Μας περιπαίζουν κόμματα και νεολαίες | |
sofiagera
17-11-2009 @ 00:12 | Και ζητάμε πάλι
Δικαιοσύνη ενάντια στο Δίκαιο
Που την ανισότητα δικαιώνει. ::up.:: ::rock.:: ::up.::
ΟΤΑΝ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΧΤΗΚΕ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΧΤΥΠΗΣΕ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ.....
ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ! | |
Rannia . k
17-11-2009 @ 02:33 | Καταπληκτικό Γιάννη!!!
Καλό μεσημέρι από την Λευκωσία!!!
| |
heardline
17-11-2009 @ 03:39 | Εγώ Γιάννη πρώτη φορά το διαβάζω
και όλος χαρά σου αναφέρω ότι στάζω
διότι εξιστορείς τα γεγονότα τόσο ορθά
αληθινά ως έγιναν, με ανθρωπιά, σωστά
Έχουν συναίσθημα οι ρίμες σου, φίλε καλέ
φωταγωγούν τα χρόνια, αθώων θυμάτων
που πέσαν' στη χακί, φορεσιά την εμπριμέ
νεκρά παιδιά, από σφαίρες καθαρμάτων
το ξέρω και το ξέρεις, πως πίσω δε γυρνούν
μα το' στρωσες σωστά, αυτό τ' ωραίο ποίημα
θα ήθελα οι περαστικοί που πάνε εκεί να δούν
να ήταν στο πολυτεχνείο, γραμμένο πα στο μνήμα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Με εκτίμηση.............. | |
Stephans.Serano
17-11-2009 @ 04:09 | Πουλήθηκαν τα όνειρα και οι νεκροί μας, καλημέρα | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
17-11-2009 @ 04:27 | ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
elpidakwstopoulou
17-11-2009 @ 04:53 | το έχω ξαναδιαβάσει ναι ...μα κάθε φορά μου φαίνεται τόσο καινούριο όσο και μοναδικό....μπράβο Γιάννη .... ::theos.:: ::up.:: | |
Nikos Krideras
17-11-2009 @ 08:45 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Giasemi
18-11-2009 @ 11:31 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
**Ηώς**
18-11-2009 @ 11:43 | Στα μάρμαρα των αγαλμάτων
χάθηκαν τα πρόσωπα των νεκρών μας.
Πίσω από τα δάφνινα στεφάνια
των τελετών της εξουσίας
::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
φραγκοσυριανος
18-11-2009 @ 12:17 | Μα ο λοχίας πρόταξε το όπλο του,
και με ριπές καλώς υπολογισμένες
άνοιξε το δρόμο στις ερπύστριες.
Διαλύοντας τις καγκελόπορτες
μαζί με τις ελπίδες μας,
στης πόρτας το πέτρινο πεζούλι.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
χρηστος καραμανος
18-11-2009 @ 13:06 | Σηκώνουμε το ανάστημά μας
που κάποτε ζήλεψε ο χάρος
Αυτό που δεν κόντυνε
ο συμβιβασμός των επιγόνων.
Και ζητάμε πάλι
Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία
Και ζητάμε πάλι
Δικαιοσύνη ενάντια στο Δίκαιο
Που την ανισότητα δικαιώνει.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Χρησμός
18-11-2009 @ 14:12 | Γιάννη,
γράφεις ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ !!!
Εύγε!!! | |
Δέσποινα1971
22-11-2009 @ 08:43 | ...κάποτε, όλα γινόταν συνειδητά!
τώρα πάλι ο δρόμος....
να ¨ζητάμε πάλι¨ | |
 |
