stixoi.info: Μάχη

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μάχη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130737 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μάχη

Προσπάθησα να ανασύρω από τη μνήμη
εκείνη την αίσθηση του απόλυτου,
αλλά όλο διέφευγε σε δρόμους στρωμένους παρελθόν,
λιθόστρωτους με ημέρες πέτρινες.
Έπαιξα κυνηγητό μαζί της,
αλλά όλο σκόνταφτα σε κάτι ατέρμονα αύριο
που δεν ήρθαν ποτέ.
Κυλίστηκα, τσακίστηκα, μάτωσα.
Πιασμένη καθώς ήμουν στον ιστό αυτής της εμμονής
που υποχθόνια είχε πλέξει ετούτη η αίσθηση στο νου μου,
έχασα τον καιρό μου άσκοπα στήνοντάς της παγίδες.
Με πάθος έβαζα δολώματα
σε κάθε γωνιά του ασυνείδητου.
Σε κάθε κρυψώνα του κάστρου της.
Κατάστρωσα σχέδια, άλλαξα τους κανόνες,
παράγγειλα οπλικά συστήματα νέας τεχνολογίας,
έσκαψα χαντάκια ως το κόκαλο, απύθμενα.
Μου πήρε καιρό να παραδεχθώ την ήττα.
Μετά το νικητήριο λόγο της
που παρακολούθησα σα δαρμένο σκυλί στη γωνία,
αποσύρθηκα.
Τότε εκείνη αποφάσισε να με ανασύρει.
Έστησε ξανά τον πόλεμο.
Με τους δικούς της όρους, χωρίς όρια.
«Απαπα! δεν ξαναμπλέκω» είπα.
Μια ωραία μέρα που ο ήλιος σηκώθηκε από συνήθεια -
στον ουρανό, κατάλαβα πως ποτέ δεν είχα ξεκινήσει εγώ τον πόλεμο.
Θα το σκεφτώ καλά την επόμενη φορά που θα μπω στη μάχη.
Αν μπω.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 41 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οι μεγαλύτερες άγκυρες είναι οι φόβοι μας

ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 12-05-2005	κανόνισε να μην μου στείλεις e-mail για το πως ανεβάζεις φωτο και τότε να δεις συστήματα οπλικά :)
eryx-t 12-05-2005	υπέροχο! ...πωπω!... Φεβρώνη!... αυτό είναι.. είναι... είναι ποίημα! μόνο επέτρεψέ μου να πω ότι από το "απαπα" κι έπειτα μου φαίνεται πως κλείνει κάπως βιαστικά...
petros 12-05-2005	εχεις περιεργο στιλ. γραφεις με θυμο με αγχος σαν να ψαχνεις μεσα απο τα ποιηματα να βρεις κατι. περιεργα αλλα εξερετικα παντα τα ποιηματα σου.
fevroni 12-05-2005	Παραποιητή μου δε θα σου στείλω μην ανησυχείς, eryx-t τι να πω ευχαριστώ αλλά χρειάζεται ανάλυση, Πέτρο να σαι καλά!
vas 12-05-2005	πολύ ωραίο!!!
Nikos10 12-05-2005	Κοίταξε. Πάρε για παράδειγμα τους στίχους: "σε δρόμους στρωμένους παρελθόν, λιθόστρωτους με ημέρες πέτρινες". Κατ΄αρχήν το στρωμένους-λιθόστρωτους είναι μια μη λειτουργική επανάληψη. Έπειτα αν ο δρόμος είναι λιθόστρωτος με ημέρες, προφανώς είναι περιττό να πεις ότι οι μέρες είναι πέτρινες. Δε θα μπορούσε να είναι λιθόστρωτος με μέρες ξύλινες ή σιδερένιες ας πούμε. ʼρα πλατειάζει εδώ. Πώς θα μπορούσε να ήταν; " σε δρόμους στρωμένους παρελθόν με ημέρες πέτρινες" ίσως. " σε δρόμους λιθόστρωτους με περασμένες μέρες" πιθανόν. Και άλλες εκδοχές φυσικά υπάρχουν. Αλλά μην παρασύρεσαι από την ωραιολογία. Προσπάθησε να κόβεις αυτό που σου αρέσει .
Nikos10 12-05-2005	....τι έγραψα πάλι ο άνθρωπος...για όλες τις Λορένες Μπάμπιτ της ποίησης:)
Γιαννόπουλος Χρίστος 12-05-2005	Θα το σκεφτείς καλά;...
fevroni 12-05-2005	Για τις Ιωάννες Λωρένες;;; Ακριβώς η επανάληψη και ο τονισμός του στοιχείου πέτρινο παρελθόν ήταν ο στόχος αγαπητέ Νίκο. Αυτό που μου αρέσει, δε θέλω να το κόβω γιατί μετά δε θα είμαι εγώ. Φτιάχτηκες; Φοβερό! Γράφω κι εσύ αλλά γράφεις κι εγώ!
fevroni 12-05-2005	Το " σε δρόμους στρωμένους παρελθόν με ημέρες πέτρινες", τώρα που το βλέπω μ΄αρέσει πολύ. Μήπως να γράψουμε κανένα ποίημα παρέα; ʼσε, όπως το κόβω δε θα το τελειώσουμε ποτέ.
fevroni 12-05-2005	Χρίστο, το έχω ήδη σκεφτεί, αλλά εσένα δε σου μιλάω!
fevroni 12-05-2005	vas, εσύ κάτι χρωστάς, εγώ 5 ευρώ...μόνο!
Nikos10 12-05-2005	Φεβρώνη, η πέτρα είναι κάτι τόσο συμπαγές και αδιαπέραστο από μόνο του που δε χρειάζεται να τονιστεί δια της επαναλήψεως, ακόμη κι αν αυτό ήταν ο στόχος.Οι λέξεις θα μπορούσαν να γυρίζουν μέσα σε μια σφεντόντα, όπως η μοναξιά τσεκούρι γυρίζει πάνω από τα κεφάλια μας, μια που σου αρέσει η Κατερίνα Γώγου. Οι δρόμοι θα μπορούσαν να μην πήγαιναν μπροστά. Και άλλα. Και άλλα. Λοιπά. Και λοιπά.
Nikos10 12-05-2005	Και αυτό πια το Ιωαννες Λωρένες; Τόση προθυμία για θυσία σε γυναίκες πρώτη φορά βλέπω:)
fevroni 12-05-2005	ʼι χάσου, μυρμιγκάκι! Φ.
pps 12-05-2005	εσύ για μάχες,εγω για πολέμους.καλα πάμε
fevroni 12-05-2005	Για το στιχουργικό ντουέτο κουβέντα;
Nikos10 12-05-2005	Αφού εσύ το απέκλεισες παιδάκι μου:)
Nikos10 12-05-2005	Εγώ τι να πω; Να παρακαλέσουμε κιόλας;
fevroni 12-05-2005	Μάλιστα! Στα γόνατα! Έτσι θα χαραμίσω εγώ το ταλέντο μου, ποιήτρια γυναίκα, μ΄ εσένα που μπήκες εδώ και μας αναστάτωσες; Τι καλά είχαμε τη νόρμα μας...Φοβερό, υπέροχο, εξαίρετο κλπ, κλπ!
Nikos10 12-05-2005	Πέρα από το αστείο όμως, να είμαι ειλικρινής. Δεν πιστεύω στη συνδημιουργία ενός ποιήματος. Πιστεύω εις έναν Θεό, και είς την επόμενη λέξη. Αυτή η θεωρία μου για την επόμενη λέξη είναι που με οδήγησε στον Καζαντζίδη, στον Ταλιούρη και στα Αγρίμια, κοινώς μου διέλυσε τη ζωή, γαμώτο, περιμένοντας την επόμενη λέξη φυσικά, η οποία επιμένει να απουσιάζει, πεισματικά, ουφ, τι να λέμε τώρα.
Nikos10 12-05-2005	Η προηγούμενη λέξη, είναι μια άλλη ιστορία, με είχε οδηγήσει στα ασίκικα, στους Καρντές Τουρκουλέρ, στον Ασίκ Βεϊσέλ και σε άλλα παρόμοια. Αλλά ήταν μια ολοκληρωμένη προηγούμενη λέξη. Ενώ η επόμενη λέξη ήταν τα πάντα. Καταλαβαίνεις;
fevroni 12-05-2005	Νίκο; Η επόμενη λέξη...ηχόχρωμα.
Nikos10 12-05-2005	Το συμπέρασμα που έβγαλα ειναι οτι τα πάντα δεν είναι ποτε ολοκληρωμένα.
Nikos10 12-05-2005	Μας χαρίζουν τον κόσμο Φεβρώνη, και όντως μας χαρίζουν τον κόσμο, δε λένε ψέματα, μόνο που διαπιστώνουμε ότι ο κόσμος αναπόφευκτα είναι ημιτελής.
fevroni 12-05-2005	ʼσε που κάποτε είχα δει ένα ντοκιμαντέρ και τόσο πολύ μου άρεσε που του ΄χα γράψει ποίημα. (στην προηγούμενη λέξη αναφέρομαι)!!! Αν με εννοείς. Εδώ μέσα είναι θα το βρεις.
Nikos10 12-05-2005	αλλά όλο σκόνταφτα σε κάτι ξεκούρδιστα αύριο, που δεν ήρθαν ποτέ
fevroni 12-05-2005	Αφού έχουμε συνείδηση του ημιτελούς, γιατί ψάχνουμε το απόλυτο Νικολάκη; Αν μου επιτρέπεις το υποκοριστικό βέβαια.
Nikos10 12-05-2005	διαλέγουμε λοιπόν ένα δρόμο στρωμένο με καραντουζένια και ταξίμια
Nikos10 12-05-2005	γιατί το ημιτελές μόνο υπόσχεται το απόλυτο
Nikos10 12-05-2005	εκείνο που λείπει στο τέλος δεν είναι το απόλυτο, μην αυταπατάσαι. Αλλά η συνεχής αίσθηση του ημιτελούς. Με διαλύει το ημιτελές που ολοκληρώνεται, πάει να πει, τελειώνει.
Nikos10 12-05-2005	Μαρία; Γράψε ένα ποίημα χιτζάζ. Ένα ποίημα Ουσάκ. Αυτά είχα να πω. Έχεις την εκτίμησή μου και το ξέρεις.
fevroni 12-05-2005	Ναι το ημιτελές! Να μην το ξεχνάμε αυτό! Το ημιτελές λέω!!! Ντοκιμαντέρ είπα επίσης, γράψε ένα σε εννόησα ή όχι!
Nikos10 12-05-2005	Υ.Γ. Αν μου έδινες και τον τίτλο του ποιήματος, θα βοηθούσε. Πού να ψάχνω εδώ μέσα;
Nikos10 12-05-2005	Ναι, βρε παιδί μου. Ναι. Αμάν, όλοι της γραμματικής παιδείας είσθε. Κανείς της προφορικής παράδοσης!
fevroni 12-05-2005	Νίκο με κάλυψες, εγώ εννόησα, αυτό το Μαρία να το κόψεις, όλοι οι καλλιτέχνες διάλεγαν πιασάρικα ονόματα, Αλεπουδέλης, άκου εκεί Αλεπουδέλης; Που να κάνεις καριέρα με τέτοιο όνομα! Νίκο συμφωνώ απολύτως, γι αυτό και δεν ξαναμπαίνω στη μάχη ;)
fevroni 12-05-2005	Ψάχνω το όνομα και επανέρχομαι.
Nikos10 12-05-2005	Αυτά είχα να πω φίλες και φίλοι. Θα προσπαθήσω, ακόμη κι αν δεθώ με αλυσίδες, να μην ξαναμπώ γιατί ο Παραποιητής χάνει το χιούμορ του. Σας συμπάθησα όλους, για διαφορετικούς λόγους βέβαια τον καθένα. Θα τα πούμε στα ιπτάμενα της νύχτας κάποτε.
Nikos10 12-05-2005	Υ.Γ. το Φεβρώνη δηλαδή είναι πιασάρικο;
Nikos10 12-05-2005	Ύ.Γ.2 Προτείνω: Φεβρωνιάνη (κατά το Καρυστιάνη), Φεβρωνουλά (κατά το Δημουλά)
fevroni 12-05-2005	ʼντε παράτα μας που δε θα ξαναμπείς, "Ωδή στην τελεία" λέγεται το ποίημα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο