Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Aρωγος το ανεφικτο (στον Γιωργη)
 Πολυ νωρις το εμαθα βρε φιλε...θα γελας γαμωτο...
 
Σε καθε αυγη σε σκεφτομαι , σε καθε πρωινο
Μια συναυλια τιτιβισματων προκαλει τον πιο γλυκο μου υπνο
Ειναι η φωλια των Βαρκανάδων που υμνουν τον Ηλιο
κι εσενα
που καθε πρωινο , με τον καφε σου τον βραστο
χαζολογουσες στα μικρα τους...
Μα την φωλια δεν πειραξα
στεκει εκει ψηλα
στην αγκαλια της μπουκαμβιλιας
κι ολοι ζητανε να την εξαφανισω
μια και πληρωνουν για τον υπνο
Μα πως;
Ποιος μου θυμιζει πιο γλυκα τις ενοχες μου
"Διαπραγματευτης μιας απουσιας"
Μονο που βαρεθηκα να συζηταω γι'αυτο
και το δωματιο στεκει κλειστο
για να'χουν τα πουλια
ελευθερο μπαλκονι !
κι αυτη η φωλια ...ολο και μεγαλωνει
Μα οταν απ'τον ληθαργο ξυπνησα
κι εψαχνα το σωμα μου
σε δυο κρατη μακρινα
ζωντας σε δύο κοσμους
δυό ζωες...
φταιω!
γιατι ετσι ποτε δεν δοθηκα πραγματικα
στην μία
την αγκαλη σου...

κι απο τοτε...
"ερμαιο στην κυριαρχια του εφικτου"
ψαχνω για 'κεινον τον σοφο σηματοδοτη
που με σταματησε και δεν ...

[I][B]...υπέταξα τα ανυπότακτα,
δεν σφουγγάρισα τις φωτιές με την σφουγγαρίστρα των ενοχών,
δεν έσβησα τα σκοτάδια με το μπλάνκο της εθελοτυφλίας,
δεν στέρεψα τις θάλασσες για να ξαλμυρίσω το δάκρυ,
δεν ξεκρέμασα τ'αστέρια, επειδή η πουτάνα η νύχτα αφηνόταν σ'όποιον της γλυκομιλούσε,
δεν υπέστειλα σημαίες να τις κάψω, πρός τέρψην της ανυπαρξίας,
και τέλος, δεν μ' έστησα ποτέ στον τοίχο, ζητώντας απ' τον καθρέπτη να μη με δω...

Εγώ μόνο, αναγνώσκω την πυξίδα των έσω.
οδηγός, ο μαγνητικός μου ορίζοντας.
Αρωγός, το ανέφικτο.
Αντίροπα μαγνητικά πεδία, αυτό που με συνγκρατεί σε ότι ήμουν.
Εγώ...[/B][/I]


*Αφορμη το ποιημα "Ενοχες" της Στελλας
το κλεισιμο ειναι του Kin
(δυο σχολια ,το ενα κατω απο το αλλο...)


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες)
 
dante537
16-12-2009 @ 14:17
βοηθός το ανέφικτο πάντα ::up.::
Δέσποινα1971
16-12-2009 @ 14:45
Εγώ μόνο, αναγνώσκω την πυξίδα των έσω
οδηγός, ο μαγνητικός μου οριζοντας
Αρωγός το ανέφικτο
Αντίροπα μαγνητικά πεδία, αυτό που με συγκρατεί σε ότι ήμουν
Εγώ...
elpidakwstopoulou
16-12-2009 @ 15:49
και το δωματιο στεκει κλειστο
για να'χουν τα πουλια
ελευθερο μπαλκονι !
κι αυτη η φωλια ...ολο και μεγαλωνει
::theos.::
tomas_to_tomari
16-12-2009 @ 17:51
elafri na einai to xwma
Αλντεμπαράν
17-12-2009 @ 00:54
δεν μπορεί να γίνει αλλιώς
οδηγός και πλοηγός και αρχή και τέλος το ανέφικτο
συμμερίζομαι την θλίψη σου
όχι για τον άνθρωπο που έφυγε, για τον άνθρωπο που δεν θα μείνει πίσω
Αστρογιογγι
18-12-2009 @ 01:56
Ανυψωση ενος ψιθυρου...

Αστειρευτος ο ψιθυρος δεν εχει λογους να στερεψει...
μονο και μονο για να εκδικηθει τον Θορυβο των Μαρουλιων στα γυαλινα κουτια ,
που τιποτε δεν του αντιδωσαν...

ανυψωθηκε μεταναστευοντας
σκορπιζοντας στους φιλτατους τον ψιθυρο τον μυστικο
Αυτον που τον σεβαστηκε ο Θανατος και γλυκανε για λιγο
με τον ανεμο μεταφερεται και προσκολλαται στις ξοβεργες
που στησε στις ψυχες μας...
Αυτον που δεν μπορει κανεις να φυλακισει
μια και οι ριζες του , μαντροτοιχους γκρεμιζουν , σαν τον κλαδευουμε
κι ανθιζει μεσα μας...
Αυτον που τριγυριζει αναμεσα στους κοσμους
μεταφεροντας "καλουδια" στα χερια του...
Αυτον που υπερασπιζεται ακομα και τον ανοητο εαυτο μας...
σαν χτες...
στο τελευταιο συννεφο του νου
μαζι μας...
Spartinos
21-12-2009 @ 10:44
::up.:: ::up.:: ::up.::
seizeTHEday
26-04-2014 @ 19:13
...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο