Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια ιδέα μικρή
 To σημαντικότερο στη ζωή είναι να νιώθεις ευτυχία χωρίς λόγο. Τα μωρά νιώθουν έτσι κι όσοι παρέμειναν παιδιά.
 


Παγωμένο κατώφλι με ελπίδες θνητών
λευκό μαρμάρινο σκαλί δεν ξεμακραίνω
με το βήμα αυτό να αγιάζει η ζωή
με το πέλμα γυμνό να σε γυρεύω.

Αν σκληραίνω με τα χρόνια μη χαθείς
μες του θεού τα ακαλλιέργητα χωράφια
εγώ δεν πίνω απ’ τις θλιμμένες τις βροχές
στα καλοκαίρια τα μικρά, ζεστά μου βράδια.

Στης ερήμου τα ίχνη με α-κολουθείς
εκεί τελειώνει η σιωπή και σημαδεύω
της αγάπης μου βέλος ξέρει αν θα βρεις
σ’ αυτό που ζήτησες αρχή, μέση και τέλος.

Ζωγραφίζω σπαθιά και μια μάχη εδώ
ζωγραφίζω δυο μεγάλα ποτάμια
σαν της γης το φλοιό να μπορέσω να πιω
τα φλουριά ανταλλάσσω κι αλλάζω
με μια ιδέα μικρή, χέρια άδεια.

Την καρδιά σου ακούω και πια δε γελώ
αμοιβή πριν να βρω στα σκοτάδια
μια δεμένη ζωή στη μικρή συλλαβή
να με δένει σ’ αυτά τα σημάδια.

Θα λυθώ και μετά μακριά θα σε δω
σαν παλιό μου γλυκό πεπρωμένο
πριν μας πάρει το κύμα ρωτάς το γιατί
μη μ’ αφήσεις ζητώ κι υπομένω.






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Δέσποινα1971
16-12-2009 @ 14:22
::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
16-12-2009 @ 14:24
Θα λυθώ και μετά μακριά θα σε δω
σαν παλιό μου γλυκό πεπρωμένο
πριν μας πάρει το κύμα ρωτάς το γιατί
μη μ’ αφήσεις ζητώ κι υπομένω.
::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
16-12-2009 @ 14:24
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
dante537
16-12-2009 @ 14:25
θα σε αφήσει?? ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
16-12-2009 @ 14:25
Την καρδιά σου ακούω και πια δε γελώ
αμοιβή πριν να βρω στα σκοτάδια
μια δεμένη ζωή στη μικρή συλλαβή
να με δένει σ’ αυτά τα σημάδια.

Μπράβο Θεοδώρα
Καλό σου βράδυ
::up.:: ::up.::
malkon64
16-12-2009 @ 14:28
To σημαντικότερο στη ζωή είναι να νιώθεις ευτυχία χωρίς λόγο.

(ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΤΙΤΛΟ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟ) δεν έχει σημασία ...


Αν σκληραίνω με τα χρόνια μη χαθείς
μες του θεού τα ακαλλιέργητα χωράφια
εγώ δεν πίνω απ’ τις θλιμμένες τις βροχές
στα καλοκαίρια τα μικρά, ζεστά μου βράδια.

Στης ερήμου τα ίχνη με α-κολουθείς
εκεί τελειώνει η σιωπή και σημαδεύω
της αγάπης μου βέλος ξέρει αν θα βρεις
σ’ αυτό που ζήτησες αρχή, μέση και τέλος.


ΓΡΑΦΕΙΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΟΜΟΡΦΑ ! !
::theos.:: ::theos.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
16-12-2009 @ 14:35
Με ανταμείψατε.
elpidakwstopoulou
16-12-2009 @ 15:39
Αν σκληραίνω με τα χρόνια μη χαθείς
μες του θεού τα ακαλλιέργητα χωράφια
εγώ δεν πίνω απ’ τις θλιμμένες τις βροχές
στα καλοκαίρια τα μικρά, ζεστά μου βράδια.

πολύ όμορφο !!!!!!! καλό ξημέρωμα ::up.:: ::love.::
malkon64
16-12-2009 @ 16:29
Τα μωρά νιώθουν έτσι κι όσοι παρέμειναν παιδιά.

ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΦΗΒΟΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
16-12-2009 @ 17:12
Ναι, το "Μια ιδέα μικρή", δηλώνει ακριβώς το αντίθετο. Πώς γίνεται αυτό; Γίνεται. Είναι οι ιδέες που λατρεύω.
ΤΕΛΛΟΣ
16-12-2009 @ 17:20
Αν σκληραίνω με τα χρόνια μη χαθείς

::love.:: ::love.:: ::love.::
Ναταλία...
17-12-2009 @ 04:42
::up.:: ::up.:: ::up.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
31-12-2009 @ 10:24
http://musicunites.ning.com/profiles/blogs/mia-idhea-mikrhe

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο