Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ευτυχία
 
Ευτυχία που περνά
προσπερνά
κανείς δεν βλέπει
κανείς δεν αγγίζει
αυτή εκεί σιωπηλή
παραίσθηση που γεννά την αίσθηση
ακούγοντας νότες
μια χειμωνιάτικη νύχτα
που αργοπεθαίνουν οι λέξεις.

Έμειναν οι μουσικές
να πυροδοτούν αχαλίνωτα
την ψευδαίσθηση του ονείρου
λες και ζωντάνευαν του φεγγαριού οι κορδέλες
άνεμος που κατοικούσε στα δέντρα
τρύπαγε φωτοσκιάσεις καπνού
μετατοπίζοντας το βάρος
στις δαντέλες της μουσικής
ανάλγητα
έδιναν κόκκινο κρασί ,
ύψωναν κρυστάλλινα ποτήρια
σε κείνες που έφευγαν απηχώντας
το διάστημα μιας κλίμακας κλειστής
στις οκτάβες της ευαίσθητης ανυπαρξίας
μελλοντικών συναντήσεων.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
Γιάννης Ποταμιάνος
16-12-2009 @ 15:06
Μας προσπερνά η ευτυχία
Καθώς την περιμένουμε με
Μουσική και ποιήματα.
Και μας μένει μόνο η ψευδαίσθηση
του ονείρου και τα επιφαινόμενα
και η προσμονή μελλοντικών συναντήσεων

Πολύ όμορφο
και πολύ ποίημα
Καλό βράδυ Σοφία
::yes.:: ::yes.::
ΚατεριναΘεωνα
16-12-2009 @ 15:07
Έμειναν οι μουσικές
να πυροδοτούν αχαλίνωτα
την ψευδαίσθηση του ονείρου
λες και ζωντάνευαν του φεγγαριού οι κορδέλες
άνεμος που κατοικούσε στα δέντρα
τρύπαγε φωτοσκιάσεις καπνού
μετατοπίζοντας το βάρος
στις δαντέλες της μουσικής
ανάλγητα
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
elpidakwstopoulou
16-12-2009 @ 15:17
άνεμος που κατοικούσε στα δέντρα
τρύπαγε φωτοσκιάσεις καπνού
μετατοπίζοντας το βάρος
στις δαντέλες της μουσικής

πολύ δυνατοί στίχοι !!!!!! ίσως η ευτυχία να είναι ψευδαίσθηση τελικά...όμως αποτελείται από καθημερινά μικρά κομματάκια που γεμίζουν το κενό μας...... ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!!!
ΤΕΛΛΟΣ
16-12-2009 @ 15:23
ανάλγητα
έδιναν κόκκινο κρασί ,
ύψωναν κρυστάλλινα ποτήρια
σε κείνες που έφευγαν απηχώντας
το διάστημα μιας κλίμακας κλειστής
στις οκτάβες της ευαίσθητης ανυπαρξίας
μελλοντικών συναντήσεων.

σαν μουσική απο άρπα... ::theos.::
malkon64
16-12-2009 @ 15:34
στις οκτάβες της ευαίσθητης ανυπαρξίας
μελλοντικών συναντήσεων.


Αλήθεια τι είναι (ΟΚΤΑΒΑ ) ???????? ::rol.::
oneiropola
16-12-2009 @ 22:36
Ευτυχία που περνά
προσπερνά
κανείς δεν βλέπει
κανείς δεν αγγίζει
αυτή εκεί σιωπηλή
παραίσθηση που γεννά την αίσθηση
ακούγοντας νότες
μια χειμωνιάτικη νύχτα
που αργοπεθαίνουν οι λέξεις.

Καταπληκτικο!!! ::theos.::
την καλημερα μου Σοφια ::hug.::
Δέσποινα1971
16-12-2009 @ 23:48
έμειναν οι μουσικές
να πυροδωτούν αχαλίνωτα
την ψευδαίσθηση του ονείρου
λες και ζωντάνευαν του φεγγαριού κορδέλες....
την καλημέρα μου.....
sofianaxos
17-12-2009 @ 03:20
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
17-12-2009 @ 04:28
στις οκτάβες της ευαίσθητης ανυπαρξίας
μελλοντικών συναντήσεων

πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::xmas.::
swordfish
17-12-2009 @ 12:01
Ωραίο, καλησπέρα κι από εδώ! ::up.::
ppoppo
18-12-2009 @ 15:09
υπέροχο καλή μου ::rol.:: μπραβο στη δουλεια σου

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο