| |
[color=fuchsia] [B]Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΦΟΡΗΣ ΚΟΙΛΑΔΑΣ[/B][/color]
[color=purple][B]Παραλήρημα σκέψεων, ένα κράμα ανεξήγητων εικόνων, απερίγραπτων συναισθημάτων και χαραγμένων ανεξίτηλων βιωμάτων, κυρίευσαν τη καρδιά του συγγραφέα και ένα μαύρο βελούδο πέπλο τον ταξίδεψε στη χώρα της μακρινής μοναχικής αβύσσου με τους γρίφους και τα μισοτελειωμένα κομμάτια περίτεχνων παζλ.
Καθόταν δίπλα όπως πάντα στο πέτρινο τζάκι, που έχτισε χρόνια πριν να ζεσταθεί από το κρύο που απειλούσε το μισοσπασμένο μπαλωμένο παραθύρι του, ώσπου το συρμάτινο πλέγμα που τοποθέτησε από παλιά εκεί, δεν άντεξε μπροστά στη λύσσα του αγέρα, σπάζοντάς το ολοκληρωτικά, σαρώνοντας εκδικητικά και χρονοβόρα το «πύργο» από τα βιβλία που στοιβάζονταν και ξεσκίζοντας σελίδες στροβιλίζοντάς τις στο κενό και ταξιδεύοντάς τις στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον του αγνώστου συγγραφέα. Οι φλόγες άρχισαν να τρεμοπαίζουν και η φωτιά πολεμούσε να διατηρηθεί σιγοκαίοντας τα κλαδιά που σύλλεξε μια μέρα στο μαγεμένο, απαγορευμένο δάσος. Το ξύλινο σπιτάκι του, βρισκόταν στη μέση μιας εύφορης καταπράσινης κοιλάδας που ήταν πανέμορφη στις ζεστές μέρες της λουλουδιασμένης άνοιξης και ήταν μαγευτικά να κατοικεί εκεί κανείς τη συγκεκριμένη εποχή. Τα βουνά πελώρια, έστεκαν αιώνιοι φρουροί και προστάτες αυτής της μικρογραφίας που δεν υπήρχε σε κανέναν χάρτη να την παριστά. Ένα κομμάτι γης του πλανήτη ξεχασμένο από τους υπόλοιπους ανθρώπους, έπαιρνε ζωντάνια από τη δική του και μόνο παρουσία. Το χιόνι όμως ήταν ο πρώτιστος εχθρός της εύφορης κοιλάδας, αφότι πάγωνε και κρυστάλλωνε το χώρο, δρώντας ως ονειροπαγίδα θανατηφόρα στα βήματα του συγγραφέα, γιατί μετατρεπόταν σε ολίσθημα οριστικό και μη αναστρέψιμο να επουλωθεί. Πολλές φορές ζούσε εγκλωβισμένος στο χιονισμένο τοπίο και εξαφανιζόταν το μυστικό πέρασμα που τον οδηγούσε σε μια φωτεινή πολιτεία που έπαιρνε προμήθειες, τρόφιμα και βότανα θεραπευτικά. Το φεγγαρόφωτο μονάχα του κρατούσε συντροφιά, μα σκεπαζόταν συχνά από γκριζαρισμένα σύννεφα σκυθρωπά που τον οδηγούσαν στην απομόνωση και τη μοναξιά. ¨Όταν η δέσμη φωτός του φεγγαριού κατόρθωνε να αγγίξει τη κορυφή των βουνών της κοιλάδας, ένας λύκος εμφανιζόταν να στέκει ψηλά και με το ουρλιαχτό του να του κρατάει συντροφιά. Μετά γύριζε πίσω πάλι στο μαγεμένο δάσος φοβισμένος…[/B][/color]
[color=blue][I]Συγγραφέα αγνώστου διηγήματα,
μυστηριώδη ίχνη αοράτως στο χιόνι καρφωμένα.
Υγρασίας αποτύπωμα στα βλέφαρα μυρωδάτου γιασεμιού,
δια χειρός πινέλου ζωγραφισμένα.
Απορίας άξια μυστηρίου,
πέταλα στεγνά μα μονίμως ιδρωμένα.
Αποστασίας χρονικά διλλήματα,
δροσοσταλίδας βροχής απόκρυφα ποιήματα
σφραγίδας υπογραφή για πάντα κλειδωμένα.[/I][/color]
[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.
Ελευθερία 24 ετών[/B][/color]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
