| |
| | Τραγούδια του λιμανιού |  | | |
Ξημερωμα...
Βηματα νωχελικα με οδηγουν
Κατω στην προκυμαια, στο φως
Εκει που τα καραβια ξαποστενουν, πριν τραβηξουν παλι για τα βαθεια
Εκει που οι ανθρωποι ολημερις κι ολοχρονις, τις ελπιδες τους φορτωνουν και ξεφορτωνουν
Ανθρωποι σκληροι, κατεβαινουν, των καραβιων τις σκαλες
Ανθρωποι σκληροι και κουρασμενοι, απ' την δουλεια, απ' την αλμυρα κι απ' τον ηλιο.
Μα συναμα και γεματοι απ'οσα εχουν δει.
Το βλεπω....
Μια ταινια που παιζει μες τα ματια τους.
Μια ταινια η ζωη...
Αρχιζει εκει περα, σ'ενα μικρο χωριο, φτωχο, διχως στον ηλιο μοιρα.
Το μπαρκο η μονη τους ελπιδα
Πρωτο μπαρκο σένα γκαζαδικο μικρο, να φορτωνει μαυρο χρυσο στη Τζεντα και στο Ριαντ
Μαυρο μπαρκο ο γκαζας, δυο μηνες ταξιδι και μια ωρα στο λιμανι.
Μαυρο σαν φυλακη...
Μετα ηρθε ενα φορτηγο, εκει στη Μασιλια.
Τρεις μερες φορτωμα, τρεις νυχτες στο λιμανι
Φωτα, γυναικες, ποτο...
Και Μασιλικα τραγουδια του λιμανιου
Ακολουθησε το Πλυμουθ, η Αβανα, το Ριο και το Σαο Παολο
Τοποι μακρινοι, μα ειχαν την δικοι τους την ζωη
Τοποι αλλοι, μα με το περασμα γινανε δικοι
Κι απο 'κει για Νιου Γιορκ και κατω στο Μεχικο και να περνουν τον Παναμα
Αλλη θαλασσα εκει, αλλος κοσμος
Ενα συμπαν αλλο, μα τα λιμανια ιδια
Φωτα, γυναικες, ποτο...
Και τραγουδια του λιμανιου
Ποτο και τα τραγουδια
Να μεθουν, να μην πονουν
Σιδνευ, Μελβουρνη και πλωρη για Καλκουτα μετα, κι απο 'κει Γιοχανεσβουργκ
Αραπικο λιμανι...
Μα ενα ακομη απο τ'αλλα
Φωτα, γυναικες, ποτο...
Και τραγουδια του λιμανιου
Αραπικα μα του λιμανιου
Καθε λιμανι, σ'ολη τη γη, εχει την δικη του την οσμη που ειναι ιδια.
Καθε λιμανι, μια γωνια, για μια ψυχη χαμενη
Καθε λιμανι τραγουδα, του λιμανιου τραγουδια
Καθε καραβι μουρμουραει τον σκοπο
Μεχρι ξημερωμα το τραγουδι τους τραβαει
Μεχρι που ο νους μεθυσμενος απ το ποτο, χανει το λογικο και παιρνει η καρδια τους τα ηνια
Και αρχιζει να τραγουδα μες το ξημερωμα τον ντοπιο τον σκοπο
Εκεινο του χωριου, η του νησιου
Του τεκε, του κεφενε, της γειτονιας
Τον δικο τους τον σκοπο...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ορίζοντας με(μου;) | | | |
|
e-LENITSA!!!
16-05-2005 | "Νιου Γιορκ"!!!! Μαζέψου Γιώργοοοο!!!!!! Πλάκα κάνω..... ΄Μου αρέσει αυτό το ποίημα αλλά και να μην μου άρεσε πάλι το ίδιο θα έλεγα για να ξεχασεις τον καυγά (Συγγνώμη που το λέω δημοσιως)..... Και επίσης είναι λίγο μικρό σπιτι στο λιβάδι.... ή μάλλον μικρό σπίτι στο λι-μάνι
. Μέχρι εδώ γιατί με έχουνε πιάσει οι κακίες μου!!!! Καλησπέεεεεεεεεερα και φιλάκια Πολλά Γιωργάαακη!!!!!! :):):) | | e-LENITSA!!!
16-05-2005 | Λοιπόν το να λένε τόσο καλά λόγια για κατασκευάσματα του λεπτού, και να μην λένε γιαυτό εδώ το πράγμα είναι ανύκουστο!!! Το χουμε φαίνεται έθυμο τώρα........ | | ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
16-05-2005 | αληθινό και πανέμορφο. | | Γιαννόπουλος Χρίστος
16-05-2005 | Για που τραβάει . άραγε , το εκατοντακάταρτο καράβι;.....Η μοναξιά του λιμανιού δεν είναι μοναξιά....είναι μια διάθεση που ξέρει πως θα φύγει.....Και τα φώτα, οι γυναίκες και τα ποτά στα διάφορα λιμάνια δεν είναι μάταια....είναι μια γνώση ότι κάπου θα βρεθούμε.... | | annaΤi
16-05-2005 | μ' αρέσουν τα λιμάνια....... | | Εκάτη
17-05-2005 | Καλημέρα Κιν...... | | AceOfSpades
17-05-2005 | ωραίο ταξίδι kin.τουλάχιστον για εμάς τους παρατηρητές. καλημέρα.. | | Ανώνυμο σχόλιο
17-05-2005 | Βαθειά επιθυμία μου φίλε kin..που ανεκπλήρωτη θα μείνει - κατά πως φαίνεται - είναι να ταξιδέψω 2-3 χρόνια με καράβι ανά τον κόσμο..ζηλεύω αυτούς τους ανθρώπους..κι ας είναι φοβερά σκληρή η δουλειά τους...νά 'σαι καλά!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
