| |
| | τα κιτρινα τα γαντια |  | | |
Εμφανιστηκε απο το πουθενα
Φορουσε ενα καφετι σκουφο,πρασινες γαλοτσες και ρουχα της δουλειας
χωρις μπουφαν μες το καταχειμωνο.Στα χερια του κρατουσε
ενα μπουκαλακι νερο και μια ξυστρα για τα τζαμια...
Σαν το φαναρι κοκκινιζε
πεταγοταν απο την απανεμη μερια του φαρμακειου
και σου χαμογελουσε ξεκινωντας με το ετσι θελω ,
να καθαριζει το μπαρμπριζ του αυτοκινητου.
Αν υπηρχαν παιδια στο αμαξι,κοιταζονταν στα ματια
και ξεχνουσε να παρει τον οβολο που ετοιμαζες...
αλλοτε διαλεγε τα ψιλα και σου επεστρεφε καμποσα...
Ολοι τον ηξεραν...μα τωρα που γνωριζοταν και με τους αλλους οδηγους
δουλευε με ακομα περισσοτερο ζηλο και δεν προλαβαινε να καθαρισει
ουτε το μισο τζαμι σαν πρασινιζαν απο θυμο οι πισω οδηγοι
Τελευταια ολοι τον αποδιωχναν και μολις τον εβλεπαν ν' αρχινα
κορναριζαν οι πισινοι τον μπροστινο τους , να μην τον αφησουν και ξεχαστει
και χασουν το προσκαιρο το περασμα.
Καθως τον κυκλωναν οι σκιες του χειμωνα,η θερμοκρασια επεφτε πολυ κατω απο το μηδεν
μα αυτος εκει, με μειον 17 το μεσημερι , να προσπαθει να επιζησει με το γνωστο χαμογελο
που ισως και να λιωνε παγους , με μια διαφορα...
φορουσε στα χερια δυο κιτρινα γαντια.
Παραμονη Χριστουγεννων το φερε το φαναρι να με σταματησει...
Ασυναισθητα στραφηκα προς την μερια του φαρμακειου...
Τον ειδα να ξεπροβαλει...μαλλον δυο κιτρινα μεγαλα γαντια ειδα
να ερχονται τρεχοντας κατα πανω μου
Δεν με ρωτησε,μα χαμογελασε...
Οχι! του φωναξα με ολη την δυναμη της ψυχης μου σαν ειδα ν' ανοιγει το μπουκαλακι
Δεν προλαβα το νερο...που σαν καταραχτης κυλησε στην λεια επιφανεια
και παγωσε αμεσως-δεν το ανακατευε με αλκοολ -ποντοι παγου
σχηματιζονταν μπροστα μου σκεφτομενος που να σταματησω να τους ξυσω
και πως να οδηγησω μεχρι εκει,σαν ακουσα τα κορναρισματα απο πισω,
σε λιγο θ' αλλαζε το φως...
Μα ταυτοχρονα με τις σκεψεις μου
τα κιτρινα τα γαντια λιγο πριν γινει σκληρος παγος το νερο
το τραβηξαν σε ολες τις κατευθυνσεις σχηματιζοντας υπεροχα λουλουδια
με διαφανα κλαρακια και ανθη που δεν ξαναχα ματαδει...
Ενα κυμα χαρας με πλημμυρισε αλλαζοντας την αποχρωση του σκοταδιου εξω
ισως γιατι λαμποκοπουσε ο ιδιος καθως ζωγραφιζε την συνθεση του μπροστα στα ματια μου...
Εσκυψε να δει απο το παραθυρο του οδηγου αν το απολαμβανω , οπως κι εκεινος
ενω τα κορναρισματα ενταθηκαν , μα στα αυτια μου ηχουσαν καμπανες.
Ενας - δυο οδηγοι ανοιξαν τις πορτες τους για να του ζητησουν τον λογο
τοτε μονο αφησαν το τζαμι ,τοτε καταλαβα οτι δεν κρατουσε την ξυστρα του
[B]Χρονια Πολλα! [/B]μου φωναξε και χαθηκε στην γωνια τρεχοντας...
Δεν μπορουσα να κανω διαφορετικα , ημουν και πρωτος στην σειρα
πατησα τελικα το υγρο καθαρισμου τζαμιων...
Μα απο τοτε καρτερω ,σαν δεν βλεπω,[B]δυο κιτρινα γαντια [/B]τεραστια,σαν δυο αστερια
να 'ρθουν να με ζωντανεψουν , να ξανανιωσω λιγο απο την ευτυχια της στιγμης...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες) | | | |
|
mits2
21-12-2009 @ 13:12 | ::up.:: | | χρηστος καραμανος
21-12-2009 @ 13:58 | Δεν μπορουσα να κανω διαφορετικα , ημουν και πρωτος στην σειρα
πατησα τελικα το υγρο καθαρισμου τζαμιων...
Μα απο τοτε καρτερω ,σαν δεν βλεπω,δυο κιτρινα γαντια τεραστια,σαν δυο αστερια
να 'ρθουν να με ζωντανεψουν
::up.:: ::up.:: | | νετη541
21-12-2009 @ 21:45 | ...λοιπόν, δεν το περίμενα ότι θα ξεκινήσω τη μέρα μου έτσι...σ' ευχαριστώ... | | Αστρόκηπος
21-12-2009 @ 23:49 | καλημέρα παλιόφιλε!
τώρα είχα ένστικτο μου φαίνεται!
είχα να μπω κανα 3μηνο,
αλλά βρήκα τη κατάλληλη στιγμή!
στα χιόνια είσαι πάλι ε;;;
τυχερούλη.. | | Αστρογιογγι
23-12-2009 @ 01:16 | Καλα Χριστουγεννα παιδια!
Νικολα εσυ εισαι ο τυχερος στην Συρα με το εταιρο ημισυ)))
Ελπιζω ολα να βαινουν οπως τα σχεδιασες...
Φιλια σου! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
