Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μέχρι Το Τέλος Της Αγάπης
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130710 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μέχρι Το Τέλος Της Αγάπης
 
Ανέβηκε τις σκάλες και με κάθε βήμα της ένοιωθε και πιο δυνατή. Δεν σκεφτόταν εκείνον... δεν ένιωθε τίποτα για αυτόν όμως
για ένα περίεργο λόγο που ακόμα δεν τον είχε ανακαλύψει ήθελε να τον συναντάει και να του δίνεται. Εκείνος πάντα κομψά
ντυμένος την περίμενε στο διαμερισμά του αναμένοντας στοϊκά την απαράδεχτη αργοπορεία της. Το κουδούνι χτύπησε στις
11:45 ενώ το ραντεβού είχε καθοριστεί για τις 9:30. Πια τόσα χρόνια μετά δε χρειαζότανε καν να του απολογηθεί. Την κοίταξε
στα μάτια. Δε μίλησε. Εκείνη έβγαλε το μαύρο της παλτό και εκείνος το κρέμασε. Φορούσε ένα βραδινό χυτό φόρεμα χωρίς
εσώρουχα και δύο όμορφα ψηλά τακούνια. Θα μπορούσες να πείς ότι ήταν ντυμένη σα ντίβα ή σαν πόρνη πολυτελείας. Η αλήθεια
είναι ότι σαν πόρνη πολυτελείας αισθανόταν εκείνες τις ώρες που τον συναντούσε. ίσως γι' αυτό να κράτησε και τόσα χρόνια. 10
ολόκληρα. Το σπίτι γεμάτο αναμένα κεριά και αρωματισμένο απο αιθέρια έλαια και ο οικοδεσπότης είχε ήδη ετοιμάσει ένα τέλειο
τραπέζι για τους δυό τους. Είχε το μαλλί της ριγμένο στους ώμους και κρατούσε ακόμα την τσάντα στο χέρι της όταν της πρότεινε
να καθίσουν για φαγητό. Μάζεψε τα μαλλιά της και πήγε προς το μπάνιο. Εκείνος άλλαξε τη μουσική και απο παφλασμούς κυμμάτων
πέρασε σε μελωδίες απο βιολί και τσέλο. Τράβηξε την καρέκλα της για να κάτσει και εκείνη του χαμογέλασε με ικανοποίηση.
Σέρβιρε ο ίδιος το κρασί και το φαγητό και κάθισε στη θέση του. Ξεκίνησαν το φαγητό γύρω στη 1:05. Ήταν εξαιρετικός μάγειρας
αλλά μαγείρευε μόνο για εκείνη. Είχε ανάγκη να της μιλήσει. Για τη δουλειά του, τους πονοκεφάλους που τον σκοτώνουν λίγο λίγο,
για μια καινούργια ζωή που ονειρεύεται να αρχίσει... εδώ και 10 ολόκληρα χρόνια. Εκείνη δε μιλούσε. Μόλις τελείωσε το φαγητό της
τον ευχαρίστησε και σηκώθηκε απο το τραπέζι. Σηκώθηκε αμέσως και εκείνος σχεδόν άφαγος λόγο της φλυαρίας του αλλά τόσο
χορτάτος. Εκείνη κατευθύνθηκε προς το πικάπ. Διάλεξε έναν απο τους δίσκους του. Leonard Cohen. Ο ίδιος είχε πολύ καιρό να τον
ακούσει. Ξαφνιάστηκε με την επιλογή της και χαμογέλασε. Κατευθύνθηκε προς το μέρος του αυτή τη φορά και του ζήτησε να χορέψουν.
Την αγκάλιασε διακριτικά και χόρεψε μαζί της το "dance me to the end of love" τοι τελευταίο κομμάτι του δίσκου. Το τραγούδι τελείωσε και η βελόνα του πικάπ άρχισε να φτιάχνει δικό της ήχο όμως οι δυό τους ακόμα χόρευαν. Χόρευαν και κοιτιόντουσαν μέσα στην ατέλειωτη σιωπή του βλέμματος και της νύχτας. Της είπε ότι την αγαπάει και τα χάλασε όλα. Σάστισε στο άκουσμα και μόνο της λέξης,
τον άφησε εκεί μόνο του και έτρεξε προς τον καλόγερο να πάρει το παλτό της. Πήγε να πεί καληνύχτα μη μπορόντας ακόμα να πιστέψει
το θράσος του αλλά εκείνος αποφασισμένος της άρπαξε το χέρι και την κόλησε στον τοίχο. Πέταξε στο πάτωμα τα πράγματά της και σχεδόν κατέστρεψε το φόρεμά της με μία πολύ απότομη κίνηση. Ήταν γυμνή. Είχε παγώσει, περισσότερο απο φόβο παρά απο γοητεία. Μια περίεργη ανατριχίλα διαπερνούσε το δέρμα της και την έκανε να κάμπτει την αντιστασή της. Ήταν ζεστός. Τα χέρια του τη ζέσταιναν αντί να την παγώνουν και άρχισε να της φυλάει τον καρπό του χεριού που πριν απο λίγο είχε μελανιάσει απο τον τρόπο που την τράβηξε. Εκείνη πίστεψε ότι ηρέμησε και ότι πια έχει το πάνω χέρι όμως ξαφνικά την ξαναγύρισε στον τοίχο. Ήταν και οι δύο γυμνοί όταν ακούμπησε το στήθος του στην πλάτη της και άρχισε να φυλάει το λαιμό της. Τη δάγκωσε στους νευρώνες πίσω απο το αυτί και μούδιασε ολόκληρη καθώς εκείνος γλυστρούσε μέσα της. Στην αρχή αργά απλά για να καεί μαζί του και στη συνέχεια με όση δύναμη έκρυβε το σώμα και η ψυχή του. Οργή τεράστια, όλη πάνω της. Την κρατούσε απο τα τέλεια μαλλιά της χωρίς να νοιάζεται για την τόση ομορφιά που τώρα ήθελε να την καταστρέψει. Θα σε ξεσκίσω της είπε λυσσασμένα. Εκείνη τον έβριζε, εκείνη τον μισούσε. Τον έσκιζε με τα νύχια της για εκδίκηση ώσπου αφέθηκε στη δύναμη του και τελείωσε. Για λίγο κούρνιασε στο λαιμό του. Τότε αυτός σταμάτησε. Ήταν πολύ περήφανη για να καταδεχτεί εραστής της να μη τελειώσει. Γύρισε κουρασμένη στα τέσσερα και τον προκάλεσε. Εκείνος δέχτηκε την πρόκληση και βρέθηκε ξανά μέσα της. Τα χέρια του είχαν γίνει ένα με το στήθος και τους κοιλιακούς της, η γλώσσα του μιλούσε με το λαιμό και την πλάτη της. Του είπε ότι θέλει να τελειώσει και τον κοίταξε αυστηρά. Όταν ένιωσε να τελειώνει τη γύρισε να τον βλέπει. Ήθελε να της ξαναχαρίσει το μέσα του κι ας ήταν απο πάντα δικό της. Της ζήτησε να κάνουν μπάνιο μαζί. Απαίτησε να πάει μόνη της στο μπάνιο. Σε 10 λεπτά ήταν έτοιμη. Βγήκε σα την Αφροδίτη απο τα νερά και εκείνος τόσο γυμνός και μόνος. Ήταν σεξ της είπε. Πάντα σεξ είναι του απάντησε. Πήγε στην κουζίνα και πήρε ένα μαχαίρι. Της το έδωσε. Πάρτο της λέει. Πάρτο και ευνουχισέ με. Δεν αντέχω πια να μη με αγαπάς. Τον κοίταξε περίλυπη. Δεν αγάπησα ποτέ κανέναν γιατί να αγαπήσω εσένα; Με τι να σε αγαπήσω, με τα γεύματα ή με τα γαμήσια; Σιγά τον επιβήτορα. Δεν απάντησε σε όσα του είπε. Της είπε απλά καληνύχτα. Εκείνη έφυγε. Εκείνος έμεινε γυμνός στο πάτωμα. Ξαφνικά σηκώθηκε και έβαλε πάλι το leonard cohen... να,να,να,να,να,να,να,να,να...and dance me to the end of love....Πήγε στο δωμάτιο του και πήρε όση κοκαίνη είχε κρυμμένη. Τη σνίφαρε όλη, 4 γραμμάρια... και άρχισε να μιλάει με το θάνατο. Έφυγε τα ξημερώματα με ένα κρυοπάγημα στην καρδιά κι ένα στο νού, γυμνός και μόνος. Οι εφημερίδες έγραψαν για ένα πετυχημένο στέλεχος γνωστής επιχείρησης που βρέθηκε νεκρό απο υπερβολική δόση... εκείνη κοιτάζει το φεγγάρι και τον χαιρετάει που και που... η δική της η καρδιά πόνεσε πάρα πολύ απο μικρή, ο δικός της ο κόσμος ήταν μια γυάλα... η δική της αγάπη νεκρή.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά....
 
sofianaxos
23-12-2009 @ 03:26
::up.:: ::up.:: ::up.::
Egw
23-12-2009 @ 03:32
Πάρα πολύ όμορφο! ::theos.::
katiabid...
23-12-2009 @ 05:26
πολύ καλό!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Δέσποινα1971
23-12-2009 @ 07:10
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο