| |
το ειδωλο μου με κοιτα,μεσα απο τον καθρεφτη
με βλεπει και χαμογελα,σαν να με κοροιδευει
φαντασματα απ το παρελθον,με κυνηγουν αποψε
μα τον καθρεφτη δεν μπορω να τον εβγαλω ψευτη
εγω κι εσυ αχωριστοι,μαζι θα προχωραμε
λεει μια γνωριμη φωνη,που με αναστατωνει
ποιος ειμαι γω,ποιος εισαι συ,φυγε απ τη ζωη μου
δεν μου μιλα,μοναχα με κοιταζει,σαν να με εξουσιαζει
δεν εισαι φιλος,εισαι εχθρος,εχθρος μεχρι θανατου
λεω και ριχνω μια μπουνια στον αψυχο καθρεφτη
χιλια κοματια εγινε μα παλι μου φωναζει
ψευτης ποτε δεν ημουνα κ ψευτης δε θα γινω
απιστευτο μου φαινεται,μα μοιαζει ναναι αληθεια
οσο κι αν θελω δεν μπορω το χρονο να γυρισω
τα χρονια που περασανε,μουχουνε μαθει τοσα
καλυτερα καθηγητης,παρα αιωνιος μαθητης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
