| |
ερημη χωρα και το ταξιδι ακομα
μονο τα πλοια σφυριζουνε τα βραδυα
σαν το λιμανι φτασουνε κοντα
και θα σαλπαρεις μια βραδυα
τον καβο θε να λυσεις
με σκαλιστη τη θηκη του καπνου
θε να καπνισεις σαν το πλοιο σαλπαρει
περα απο την ερημια
στη κουπαστη οι ναυτες θα γελανε
οταν τα απογεματα τον ηλιο κοιτας
θα λενε ζουρλαθηκε απο το ταξιδι
και μενει το σουρουπο να κοιτα
παντιερα για σομαλια,ινδιες ,αφρικη
ετσι ειναι η ζωη ενα ταξιδι
μεσα σε πλοια της γραμμης
και θα σφυριζουν αδιακοπα
μεσα σε αλλοκοτους ρυθμους ιθαγενεις
με στιγματα αλλοκοτα στο σωμα
και σημαδια απο πληγες
και θα επιστρεψεις ενα βραδυ
με γιασεμι στη πορτα
εποχη μαγιου
ξεμπαρκος για λιγο ακομα
πριν να σε γυρεψουν για μια ακομα διαδρομη
μια ζωη ασπρομαυρες εικονες
και λεξεις σε ασηκωτα λεξικα
αυτοι που κανουν τους κανονες
δεν ξερουν του κοσμου την καρδια
και σαν το τελευταιο φως του λιμανιου χαθει
και στα ανοικτα βρεθει το πλοιο
ακουγεται στα χειλοι σου ευχη
σεβαχ θαλασσινε και αγιε νικολα
αυτα που ξεχασα
στην ερημη τη χωρα
κανε να ναι παντα καλα και ας εχει μπορα
και υστερα απλωνεται σιωπη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
