Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131487 Τραγούδια, 269615 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τον παρθενώνα ,τον άρρητο υμένα
 
Δεν τους κατέχουμε τους αρχαίους μας
μονάχα τους θωρούμε με μάτια έκπληκτα
αναφωνώντας εκστατικά ,ω τι σοφία και τι πνεύμα
με το κεφάλι άδειο από Αθηνά

Τα αγάλματα τους με το περίσσιο κάλλος
την φυσική τους ομορφιά ,όλο ρυθμό και χάρη
δεν στάθηκαν ικανά να ομορφύνουν τη ζωή μας
τα παιδιά μας να τα πλάσουμε αγάλματα ζωντανά
λύπη και πόνος για τ' άψυχα τα ξόανα
που καταφέραμε να γίνουμε στο διάβα του αιώνα.

Τον αρχαίο μας μόνο τον κατακρίναμε η τον επευφημήσαμε
ποτέ μας δεν τον καταλάβαμε
τον εδιδαξαμε έτσι ρηχά στης επιφάνειας , τα άβαθα
ποτέ δεν τον ακούσαμε να μας μιλάει.

Μόνο φροντίσαμε με επιμέλεια και ύφος παγωνιού
ω τι τιμή προγονική,
να καμαρώνουμε για ότι είπανε
πάντα μ' αυτιά κλειστά και μάτια ακατάδεκτα
πάντα μέσα απ ' τα δικά μας μάτια.

Το νεοέλληνα για να τον χτίσεις ,πιότερο είναι να γκρεμίσεις
περισσότερα να ξεριζώσεις και λίγα να διαπλάσεις
σαν άγαλμα ζωντανό να τον σμιλεύσεις
για να φανεί η ψυχή η ελληνική ,να λάμψει

Σαν την παρθένα διαλαλεί τον Παρθενώνα ,τον άρρητο υμένα
που άγονος σαν τη στέρφα νύφη καρτερεί ν' ανθήσει
ταφόπλακα κατάντησαν τα όμορφα μάρμαρα μας
τι κρίμα , μας έκαψε ο ήλιος της Ελλάδας.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης..
 
giannis0911
05-01-2010 @ 14:26
Το καλός για τον έλληνα , συναρμόζεται με τη αρετή και την αλήθεια .
Η ομορφιά και η καλοσ_υνη αδερφώνονται σχεδόν στην φράση καλός
κ΄αγαθος, υποδηλώνεται μια ταύτιση ανάμεσα στις δυο έννοιες.
Αυτή είναι η περίφημη "αισθητική ηθική" των ελλήνων.

Η ενότητα του ψυχικού βίου, παρά τις αντιθετικές εκδηλώσεις της, έγινε κατανοητή για
πρώτη φορά από τους ελληνες,στην προσπάθεια τους να συλλάβουν ολόκληρο το οντολογικό
βάθος και το αξιολογικό πλέγμα της ανθρώπινης ψυχής. Είδανε την λογική σαν το Απολλώνιο
φως που τοποθετήθηκε μέσα στο πήλινο λυχνάρι-τον άνθρωπο-και στάθηκαν εκστατικοί
εμπρός σε αυτόν τον . Και ύστερα είδαν το συναίσθημα σαν το διονυσιακό
φως ,που διαπερνά επίσης ολάκερη την ύπαρξη του ανθρώπου και στάθηκα πάλι εκστατικοί
εμπρός σε αυτό το . Έτσι πρώτοι οι έλληνες ανακάλυψαν τους μυστικούς
εκείνους δεσμούς που δημιουργούν μια ταύτιση ανάμεσα στο Απόλλωνα και στον Διόνυσο,
που εκφράζουν αντιπροσωπευτικά ο καθένας τους τις δυο αυτές βασικές λειτουργίες της ψυχής.
Και διαπίστωσαν ακόμα την ευ_φροσύνη που προκαλείται όταν ο Απόλλων και ο Διόνυσος
κατορθώνουν να συνυπάρχουν. Γιατί η λογική ολοκληρώνει το συναίσθημα και το συναίσθημα
αρτιώνει την λογική(όταν δεν υποκαθιστά το ένα το άλλο).Αν ο Απόλλων είναι ο καθαρός ήλιος που φωτίζει ο Διόνυσος είναι η λαμπερή σελήνη που φωτίζει επίσης. Και στις δυο αυτές περιπτώσεις το
σωτήριο αυτό φως λυτρώνει τον άνθρωπο .
Τον κάθε άνθρωπο και ιδιαίτερα εκείνον που η παιδεία και η παράδοση της ελληνικής Ευγενίας
διέπλασαν. Γιατί μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος είναι κατά τα ελληνικά πρότυπα.
Δέσποινα1971
05-01-2010 @ 14:32
Το νεοέλληνα για να τον χτίσεις ,πιότερο είναι να γκρεμίσεις....
θα συμφωνήσω απόλυτα...
μαζί σου....
::up.:: ::up.:: ::up.::
sofianaxos
05-01-2010 @ 14:33
::up.:: ::up.:: ::up.::
estia
05-01-2010 @ 19:53
Μας έκαψε ο Ήλιος την Ελλάδα
Καλή Χρογιά Γιάννη
Κια χρόνια πολλά για αύριο ::xmas.:: ::xmas.:: ::xmas.::
giannis0911
05-01-2010 @ 22:41
estia καλή σου χρονιά και ευχαριστώ

sofianaxos ::smile.::

Δέσποινα1971 ::smile.::
Akrivauthority
06-01-2010 @ 00:18
Οταν βρει τις ρίζες της...πάντα λάμπει και χαμογελά...... ::hug.::
giannis0911
06-01-2010 @ 02:05
Akrivauthority
εσύ , ακριβό της καρδιάς μου θώρημα
στη ποίκιλη πληρότητα της μορφής σου
μές απ το βλέμμα των ματιών
στην κατοχή του εφικτού
στη θήρα του ανέφικτου
στ’ απρόβλεπτα μέσα της στιγμής
στην έκρηξη της ελπίδας
στη σάρκωση του πόθου
στο σφριγηλό χαμόγελο
του κόκκινου των χειλιών σου
φιλί με το φιλί
δένει σε δαχτυλίδι ο έρωτας
στ άγνωστο
επικίνδυνα τη ζωή μου
::1326.::
elpidakwstopoulou
06-01-2010 @ 06:42
Τον αρχαίο μας μόνο τον κατακρίναμε η τον επεφημήσαμε
ποτέ μας δεν τον καταλάβαμε
τον εδιδαξαμε έτσι ρηχά στης επιφάνειας , τα άβαθα
ποτέ δεν τον ακούσαμε να μας μιλάει.

μαθαίνουμε από τους στίχους και από τα σχολιά σου Γιάννη!!!
να είσαι καλά με όλες τις αλήθειες που κουβαλάς !!! ::theos.::
Akrivauthority
06-01-2010 @ 13:25
Η Αποκάλυψις του...

Πράξη πρώτη

Δέκα πληγές λαβώσαν το κορμί
Μια την ψυχή
Φόβος Ερωτας
Είναι ευχάριστα στο κλουβί
Είναι ζεστά
Η λύσσα των αγέρηδων δεν ακουμπά
Μόνο καμία φορά αφόρητη υγρασία δακρύων
Μόνο καμιά φορά κοφτερές οι λάμες
Αλικο αίμα βάφει την εικόνα
Καθώς...
Τα λεπτά κυλούν αργά
Η ζωή γρήγορα με προσπερνά
Κάπου στον Ταύγετο α'ι'τός πετά
Το βλέμμα τολμά να υψωθεί,
μέχρι την άκρη του δρόμου
Δεν πάει παραπέρα
Μαραζωμένα τα φτερά
Ασφάλεια νωθρότητας
Καρδιά μην χτυπάς
Ταράζεις τη νεκρική ηρεμία
Δεν πρέπει να πετάς
Δεν πρέπει να χτυπάς
Δεν πρέπει ν'αγαπάς
Δεν πρέπει να ζεις
.........................................
Πράξη δεύτερη

Ακούω τη φωνή σου στη σιωπή
"Θέλω να βγω από δω"
Θωρώ το βλέμμα σου στο σκοτάδι
"Κοίτα με ζω ακόμα"
Ακούς τη φωνή μου στη σιωπή
"Πόσο μοιάζουμε"
Κοίτα στο φως
Κάποιος θέλει να παίξει μαζί σου
ΕΛΑ, ΕΛΑ ΕΞΩ...
........................................
Πράξη τρίτη

Η αντάρα σηκώνεται
Οι πληγές θεραπεύονται
Τα χείλη ξέρουν να γελούν
Μπορείς να αυτοφυλακιστείς
Μα δεν θα κατορθώσεις ποτέ να φυλακίσεις την καρδιά
όταν η αγάπη της χτυπά την πόρτα...
Αθώο παιδί...
Ο άγγελός της σε καλεί
Βαρέθηκα να παίζω τη μοναξιά

Ελα να παίξουμε....ΤΗ ΖΩΗ....


Ελα στο ΦΩΣ....
Αποκαλύψου......Ιωάννη...


::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο